Ægir - 15.06.1974, Blaðsíða 20

verra en það, að enn virðist hægt að auka afi-
ann á þessu hafsvæði með aukinni sókn. En
þá fyrst eru málin komin í verulegt óefni,
þegar heildarafli er hættur að aukast með
aukinni sókn. (Ath. þýðanda). Aflinn á
Atlantshafi jókst um 0,9 milljónir lesta eða
3,8%.
1 Indlandshafi minnkaði aflinn um 0,2 millj.
lesta eða 7,4%, þrátt fyrir aukna sókn og í
Kyrrahafi um 4,8 millj. lesta eða 14% (sjá
þó enn kaflann um Kína) — og veldur þeim
samdrætti á því hafsvæði aflabresturinn í
Perú.
Tafla II
Aflinn í einstökum liöfum
(í milljónum lesta).
1970 1971 1972
Heimsaflinn . . 69.5 69.7 65.6
Innhöf og vötn 8.9 9.4 9.4
Atlantshafið og
aðliggjandi höf .. .. . . 23.5 23.3 24.2
Indlandshafið og
aðliggjandi höf . . 2.4 2.7 2.5
Kyrrahafið og
aðliggjandi höf .. .. . . 34.6 34.3 29.5
Skipting sjávarafla eftir tegundum.
Það, sem helzt er athyglisverðast um þenn-
an þátt heimsveiðanna, er hin mikla rýrnun
uppsjávaraflans (síld, ansjósa, sardínur).
Aflinn á uppsjávarfiski rýrnaði um 30%
og að magni um 5,89 milljónir lesta. Þetta er
þsim mun ískyggilegra, þegar þess er gætt,
að aflamagn uppsjávarfiska hefur verið að
minnka í 4 ár og nemur sú aflarýrnun á ár-
unum 1969—1972 7,8 milljónum lesta, en það
er í hundraðs hlutum 37% rýrnun.
Enn er það Perúaflinn, sem veldur mestu
um, en þó blasir það við, að uppsjávarafli hef-
ur víða minnkað, sumstaðar á síld, annars
staðar á ansjósu og á enn öðrum stöðum á
sardínu:
1 Perú og Chile er þessi aflabrestur af
náttúrlegum orsökum, en sumstaðar, einkum
á Norður-Atlantshafi er talið að aflarýrnunin
á uppsjávarfiski stafi af ofnotkun stórvirkra
veiðarfæra. Þegar stórvirk og hagkvæm veið-
arfæri eru tekin í notkun væri eðlilegt að skip-
um væri fækkað í sókninni, en því er yfir-
leitt ekki að heilsa. (ath. þýðanda).
Afli hefur einnig dregizt saman víða á tún-
fiski, makríl og flatfiski, en aukizt á þorsk-
fiski (þorski, lýsingi og ýsu).
Tafla III
(Afli í milljónum lesta. Löndunartölur.
Bráðabirgðatölur fyrir árið 1972).
(afli í millj. lesta):
1970 1971 1972
Heildarafli í heiminum 69.50 69.70 65.60
Vatnafiskar Laxfiskar (lax, sjó- 8.06 8.57 8.58
birtingur, o. fl.) .... Flatfiskur 3.05 3.11 3.37
(lúða, koli o. fl.) .... 1.30 1.38 1.29
Þorskfiskur (þorskur, lýsingur, ýsa) Síldfiskur (síld, 10.53 10.68 11.47
ansjósa, sardínur) . . 21.37 19.43 13.54
Túnfiskur og makríll . . Ýmiskonar beinfiskur 4.76 4.88 4.72
(karfi, steinbítur o.fl.) Skelfiskur (skel, 6.13 6.75 6.64
ostrur, smokkfiskur) . Krabbafiskur 1.63 1.68 1.67
(humar, rækja o.fl.) 3.31 3.21 3.52
Hákarl og skötufiskur . Ýmsar fisktegundir 0.48 0.48 0.47
ótilgreindar 7.92 8.45 9.30
Sjávarjurtir 1.01 1.05 1.03
Afli lielztu fiskveiðiþjóða.
Heildaraflinn í einstökum heimshlutum sýn-
ir, að Afríkulöndin hafa aukið afla sinn mest
á árinu 1972 eða um 10.6%. Þess er þó að
gæta, að á árinu 1971 féll aflinn verulega í
þessum heimshluta frá því á árinu 1970 eða
um 370 þús. lestir. Nú var hann eins og tafl-
an sýnir, 20 þús. lestum meiri en 1970 og
390 þús. lestum meiri en 1971. Ástæðan til
aflaaukningar Afríkumanna er náttúrlega
mikil aukning sóknar með sístækkandi fiski-
flota. með erlendri aðstoð.
Af einstökum Afríkuríkjum hefur Angóla
aukið afla sinn langmest á árinu 1972 eða um.
hvorki meira né minna en 90%, það er úr
rúmum 300 þús. lestum í tæpar 600 þús.
lestir. Næst mesta aflaaukningin var hjá Suð-
vestur-Afríku eða 61.8% og þar næst hjá
Ghana, 27.5%, enda hafa Ghanamenn aukið
fiskiflota sinn mikið á undanförnum árum.
174 — Æ GIR