Ægir - 01.07.1974, Blaðsíða 11

nokkuö sé í honum af B-fjörvum og fosfór.
fcitum fiskum og þó sérstaklega í fisklifur
er mikið af A- og D-fjörvum. Hvíta fisksins
nýtist manninum sérstaklega vel vegna þess
að amínósýrur fiskhvítunnar eru í hæfilegum
hlutföllum handa mönnum. Sérstaklega er
mikið af lýsíni og histidíni í fiskhvítu, en
báðar þessar lífsnauðsynlegu amínósýrur eru
af mjög skornum skammti í hvítu úr jurta-
ríkinu.
Tafla i.
Magn nokkrra fjörva og málma í 100 grömmum af holdi nokk-
urra nytjafiska og hlutdeild þess í daglegri neyzluþörf þess-
ara Tegund efna, (% RDA). A-f jörvi A.E. % RDA C-fjörvi mg % RDA Br mg -fjörvi % RDA b2. mg -fjörvi % RDA
Þorskur 0 0 0 0 0,06 4 0,09 5
Ýsa 0 0 0 0 0,05 4 0,09 5
Lúða 400 38 0 0 0,06 4 0,07 4
Skarkoli 0 0 0 0 0,06 4 0,10 5
Langa 0 0 0 0 0,05 4 0,06 4
Steinbítur 0 0 0 0 0,07 5 0,08 4
Karfi 0 0 0 0 0,09 6 0,10 5
Ufsi 0 0 0 0 0,07 5 0,12 6
Níasín Kalsíum Járn Natríum
Tegund mg % RDA mg % RDA mg % RDA mg
Þorskur 2,1 10 20 2 0,9 5 70—80
Ýsa 2,7 18 20 2 0,7 4 60—80
Lúða 6,2 30 20 2 0,7 4 60—80
Skarkoli 2,4 12 (20) (2) 1,5 9 80—90
Langa 2,3 11 20 2 0,7 4 60—80
Steinbítur 2,2 11 (20) (2) (1,0) (5) (80)
Karfi 2,0 10 (20) (2) (1,0) (5) (80)
Ufsi 3,4 17 20 2 0,8 4 70—80
. Um hálft pund (250 g) af fiski (80% vatn)
nniheldur nægilega hvítu fyrir daglega þörf
^ annsins. Fiskhvíta meltist mjög vel meðan
n er ný, en ýmsar geymsluaðferðir, svo
m iöng og léleg frystigeymsla, spilla nokk-
íueltanleikanum. Fiskfita hefur mikið af
. mettuðum fitusýrum (með -C=C- tvíbind-
ngum), sem gerir hana „hollari" en dýra-
1 n af landdýrum, en veldur því líka, að hún
ranar fyrr og geymist illa. Þrá fita er bæði
^agðvond og óholl. í fiski er líka mikið af
friaurn sameindum, sem innihalda köfnunar-
ni °g gefa lykt og bragð. Frægast þeirra
, , e- t- v. TMA, trimetylamín sem veldur
^ tinni af fiski, sem er að byrja að skemmast.
Einnig myndast ammóníak í rotnandi fiski
en það þykir alls ekki alltaf ókostur eins og
t. d. í hákarli og signum fiski.
Síltl, loðna, makríll og fleiri fisktegundir
safna mikilli fitu í hold sitt á vissum árs-
tímum. Fitan í þessum fiskum er eiginlega
hreinn ábætir sem orkugjafi því að önnur
næringarefni eru í svipuðu magni í feitum
og mögrum fiskum og auk þess eru í fitunni
(lýsinu) þó nokkuð af A- og D-fjörvum.
Margar og stórar bækur hafa verið skrif-
aðar um næringargildi sjávarafurða, en hér
hefur aðeins verið drepið á örfá atriði í ein-
földu og stuttu máli.
ÆGIR — 185