Ægir - 01.04.1986, Qupperneq 7

ornafirði. Þar voru á ferð skip
ranufélagsiris; hið fyrsta kom á
tu°Tafjörðárið1876-Næsta ára-
n 8 s^ip frá félaginu í ósinn
r hvert ár. Skipin lögðust að
ve i ^ands °g Stapakletts, en
(jars Un var sótt um fjörurnar. Eftir
noki! (-‘ranufélagsins komu
ski cUITI s'nnum til Hornafjarðar
Q-P ra vet-slun Örum og Wulf á
SpUPav°8' °g Otto Wathne á
Skaf'srði. Mynduðu Austur-
Sa 'n8ar með sér pöntunar-
T verslunar viö Ottó
sett near'n 1895-97. Þaðárvar
|g *ubP föst verslun á Höfn, og
kau Ust Þá lausaferðir annarra
SettPmanna niður. Verslunin var
v mður fremst á Hafnarnesi í
á nSern nefnd var Hafnarvík. Þar
esinu rejs sf^ar kauptfjn sem
nefnist Höfn.
^útvegur Hornfirðinga
í °"**lngar sóttu sér fiskmeti
fyrri leins °g aðrir landsmenn á
vterj °TUrn' bö aðstaða þeirra
§enJrlða*erfiðari en gerist 08
t>ess k v'^Jandið. Er það vegna
ina Vernig til hagar við strönd-
ánríi k? Sem framburður jökul-
fjörur |efUr v'ðast niyndað sléttar
hafölrt 3r Sem ei<i<ert skjól er fyrir
inni (^Unn'sem brotnar á strönd-
þUngi sar jökulánna eru straum-
vee f'r ?8 natturu þeirra er þann
breyta' að bær eiga bað að
Urr, i,Ser ' ðlaupum. Þannig var
útrjex- ernafjarðarós, þar sem
Þrátt f aSðist niður á 18. öld.
'nRar -yr'r- betta voru Hornfirð-
á miiV^'r Við að sækja sér feng
skammT' enda giöful fiskislóð
b°rskur' Undan' einkum þegar
Vetum 'H/] 8en8ur vesturmeð á
Homaf -Neistu- útróðrastaðir við
v0ru ,J0re fyrir síðustu aldamót
bæinn ,°rnsböfn í Hornvík við
Mýrum °rn' °g Höfðasandur á
böfða s_ammt frá Skinneyjar-
°ið var þeint út af sönd-
unum frá þessum stöðum. I
Hornshöfn var aðalútræði Nesja-
manna, en útræði þaðan lagðist
af eftir síðustu aldamót er tekið
var að róa frá Höfn. Við Skinn-
eyjarhöfða reru Mýramenn fram
eftir þessari öld.
Bátar Hornfirðinga voru algeng-
astir sexæringar, en einnig áttu
þeir áttæringa. Bátarnir voru oft-
ast félagseign bænda, því hver
bóndi kappkostaði að eiga hlut í
skipi, og þannig aðgang að skip-
rúmi og afla. Fiskað var á hand-
færi og afla skipt ífjöru. Skipstjóri
fékk oftaukahlutog báturinn 2-4
hluti. Þá var það nokkuð sérstakt
fyrir útræði Skaftfel I inga, að sá
sem gætti hesta sjómanna niður
á söndunum fékk einnig hlut í afl-
anum. Fiskurinn var yfirleitt
hertur, en eitthvað var saltað.
Skaftfel I ingar brúkuðu afla sinn til
heimilisþarfa en seldu ekki í
verslun. Hákarl veiddist oft síðla
vetrar eða á vorin og lögðu
bændur þá lýsið inn hjá kaup-
manni. Útvegurinn var þannig
Frá Höfn. Blómleg byggð, þar sem fjölþættur sjávarútvegur er stundaður og marg-
vísleg þjónusta starfrækt fyrir landbúnaðarhéruð ígrennd.
Höfn íupphafi aldarinnar. Til vinstri kaupmannshúsið, til hægri sölubúðin.
ÆGIR - 195