Tímarit lögfræðinga - 01.06.1959, Blaðsíða 30

maka ættleiðanda, meðan hann er á lifi eða ættleiðing
stendur, og er sú tilhögun reist á auðsæjum rökum. Ef
kjörforeldrar hafa skilið að lögum, og barnið er í for-
ræði kjörmóður sinnar, sem giftist að nýju, getur stjúpi
þess ættleitt barnið, en þó ekki fvrr en ættleiðingin hefir
verði felld niður, að því er varðar hinn upphaflega kjör-
föður. Skilnaður hans við kjörmóður barns fellir ekki
í sjálfu sér niður ættleiðinguna. í dönskum dómum hefir
verið talið, að heimilt væri að fella ættleiðingu niður,
þegar svona stendur á, samkv. ákvæði, sem er hliðstætt
15. gr. laga nr. 19/1953, enda verður að telja, að það
varði kjörbarn miklu að fella niður ættleiðingu, er svo
hagar til. Ef hjón hafa tekið við kjörbarni vegna þess
að kjörforeldrar hafa reynzt ófær um forsjá barns, verð-
ur að fella niður ættleiðingu formlega, ef fósturforeldr-
ar óska að ættleiða barn. Þótt kjörforeldrar væru sviptir
foreldravaldi, virðist allt að einu þurfa að koma til niður-
felling ættleiðingar, áður en kjörbarn vrði ættleitt að nýju.
4. Samþykki til ættleiðingar.
1 5.—7. gr. ættleiðingarlaga er áskilið samþykki til
ættleiðingar við fernskonar aðstöðu. Samkv. 5. gr. hlýtur
samþykki barns (ættleiðings) að koma til, ef það er 12
ára eða eldra, og dugir samþykki þess eins, ef það er 21
árs eða eldra, og er ekki svipt lögræði. 1 6. gr. er áskil-
ið samþvkki lögmæltra forráðamanna eða lögráðamanns
yngri manns en 21 árs, er ættleiða skal. Eftir 7. gr. verð-
ur lögráðamaður að samþvkkja ættleiðingu, ef sá, er ætt-
leiða á, er sviptur lögræði. Nú er sá, sem ættleiða á, i
hjónabandi, og þarf þá maki hans að samþykkja ætt-
leiðingu. Eru þess dæmi hér á landi, að á það hafi reynt.
Loks er þess að geta, að ættleiðandi verður að samþykkja
ættleiðingu á kjörbarni sínu, þegar slik ættleiðing getur
átt sér stað á annað borð. Ættleiðing er mjög áhrifarík-
92
Tímarit lögfrœöinga