Tímarit lögfræðinga - 01.06.1970, Síða 6

(fylgirit Arbóka Háskólans 19S4/1936), Rvík 1939. Á
prófessorsárum sínum ritaði hann ýmislegt í fræðigrein-
um sínurn (stjórnlagafræði og réttarfari), flest fjölritað.
Hann ritaði og greinar, er birtust í afmælisritum þeirra
Einars Arnórssonar, Frede Castbergs og Ölafs Lárussonar.
í þessu riti birtust og nokkrar greinar eftir hann, svo og
í Úlfljóti og Andvara. Stjórnmálaafskipti lians og áhugi
á slíkum málum leiddi og til þess, að hann skrifaði fjölda
greina á því sviði. Ljóst er af því, sem hér hefur verið
rakið, að ekki var neinn meðalmaður á ferð, þar sem
Bjarni Benediktsson kom við sögu.
Utanrikismál lét Bjarni sig miklu skipta, enda leiddi
það af stöðu hans. Hann átti t. d. mikinn hlut að lýðveldis-
stofnuninni 1944, í ýmsum samningum vegna ófriðarins,
samningum varðandi Atlantshafsbandalagið o. fl. o. fl.
Hann liafði mikinn áhuga á norrænni samvinnu og tók
virkan þátt í henni, m. a. var hann lengi í stjórn Islands-
deildar Norrænu lögfræðingaþinganna og tók virkan þátt
í þeim. En eins og hann átti kyn til, var hann þó fyrst og
fremst íslendingur, er vildi standa vörð um rétt og sóma
þjóðar sinnar.
Það fer aldrei hjá því, að um stjórnmálaforingja stendur
oft kaldur gustur. Bjarni Benediktsson fór ekki varhluta
af því. Andstæðingar fundu honum því margt til foráttu,
eins og skiljanlegt er, en hann brá jafnan hart við og var
bæði skotfimur og beinskeittur. Oft var ómaklega að
honum vegið og held ég, að ódrengilegust hafi verið sú
aðdróttun, að gagnvart erlendum þjóðurn væri hann svo
ístöðulaus, að þjóðarvoði stafaði af. Hvað sem um stefnu
hans í utanríkismálum má segja, efast ég ekki um, að
engum, sem hann þekkti, blandast hugur um, að íslenzkir
þjóðarhagsmunir voru honum efst í huga.
Sjálfstæðisflakkurinn er mjög Víðfeðmur flokkur, eins
og kunnugt er. Þar hlýtur þvi alltaf að vera talsverður
skoðanamunur um einstök mál. Er það bæði styrkur
flokksins og veikleiki. Það hefur ekki farið dult, að ýms-
94
Tímarit lögfræðinga