Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1942, Blaðsíða 15
13
siður, og vona ég, að stúdentar allra deilda taki smáni sarnan
þátt í þeim, því að bænin er tilraun íil að samstilla hug sinn
því háleitasta, er vér þekkjnm. Læknadeildin hefur fengið
rýmst liúsnæði allra deilda, og eru þar nú einnig vinnu-
stofur i lvfjafræði og manneldisrannsóknum, er vænta má
góðs at'. Lagadeildin hefur á undanförnum árum keppt að
því, að sameina hið fræðilega og hagnýta, hefnr komið á
kennslu í hókfærslu og hefur nú á þessu ári fengið sérstakan
kennara i raunhæfum verkefnum, en til þessarar kennslu er
ráðinn Theódór Líndal hæstaréttarmálaflutningsmaður. í
íslenzkum fræðum er ráðinn nýr kennari, Björn Guðfinns-
son cand. mag., er annasl á kennslu i nútíðarmáli. Eigum
vér núverandi kennslumálaráðherra fvrst og' freinst að þakka,
að þessi ötuli íslenzkufræðingur, sem mikils má af vænta,
er ráðinn að háskólanum. Móðurmálið er dýrasta eign hverr-
ar þjóðar, og vér íslendingar eigum dýrasta tungu í heimi.
Gegnum þrengingar þúsunda ára höfuin vér varðveitt þenna
gimstein, sem oss her heilög skylda að vernda og fága. ís-
lenzk tungá liefur varðveitt ekki aðeins trú og vonir lands-
ins sona í þúsund ár, heldur hefur liún betur en nokkur önn-
ur núlifandi tunga varðveitt i bókmenntafjársjóðum sínum
minningar forngermansks lífs, trúarskoðana og hátta. Hún
hefur auk þess, að forngrísku einni undantekinni, varðveitt
ineira af frumtungu Indógermana, er eitt sinn var töluð fyrir
þusundum ára, en nokkurt annað tungumál. Það er ætíð talið
íslenzku þjóðinni til sæmdar, að hún liefur varðveitt tunguna
að lieita má óhreytta í þúsund ár. Það er Iilutverk íslenzku-
deildar háskólans, að vera á verði gegn livers konar málspill-
ingu, og' her miskunnarlaust að vísa öllum tilraunum á hug,
er miða að því að rispa hinn fagra giinstein.
Um leið og ég býð yður, ungu stúdentar, er nú nú hefjið
nám, velkomna, vil ég fara nokkrum orðum um réttindi
yðar og skyldur. Þér njótið nú margs konar réttinda, er stú-
dentar hafa ekki notið, Iiafið aðgang að góðu bókasafni og
lestrarsal, njótið kennslu og margir yðar einnig námsstvrkja.
Þótt stúdentagarðurinn sé nú i liers hönduin, vonum vér, að