Stúdentablaðið - 01.10.2001, Blaðsíða 15

stúdentsblaðið 15
Konumar á Nemendaskránni
Öll þekkjinii við
konumar á
Nemendaskránni,
þessar skemmtilegu dömur sem taka á
móti okkur með bros á vör. Og hver
þekkir ekki hana Lóló sem sendir okkur
reglulega tölvupóst, svokallaðan heim-
sendingarseðil. Flest okkar sem leggja
leið sína í Nemendaskrá höfum ekkert
annað en gott af þessum konum að
segja en ekki eru allir sammála því. Eitt-
hvað höfum við heyrt misjafnar sögur af
því, að þær séu fúlar og vilji ekki hjálpa
okkur. En er það ekki bara hreinn og
beinn misskilningur í okkur, eru þetta
ekki bara frábærar konur sem vilja flest
allt fyrir okkur gera? Erum við ekki með
of miklar kröfur gagnvart þeim, að þær
eigi að geta reddað öllu og vitað allt?
Eða hvað?
Blaðamaður ákvað að fara á stúfana,
taka púlsinn á konunum í Nemenda-
skránni og athuga hvað þær hafa að
segja um nemendur. Einnig voru 3 nem-
endur spurðir hver reynsla þeirra væri
af Nemendaskrá.
Blaðamaður og Ijósmyndari gengu gal-
vösk inn á Nemendaskrá, fegin því að
komast inn úr slyddunni. Það var hlýtt
og gott að koma þar inn og ennþá hlýrra
þegar Arna og María Helena brostu til
okkar, en þær stöllur Arna og María
sitja einmitt í afgreiðslunni og eru að
flestra mati andlit Nemendaskrár. Þær
byrjuðu á því að spyrja hvort þær gætu
eitthvað aðstoðað okkur og urðu heldur
betur ánægðar þegar við sögðumst vera
frá Stúdentablaðinu og langaði að taka
viðtal við þær. Það var engínn fýlupúki
þarna á ferðinni, enda föstudagur og all-
ir eru glaðir á föstudögum. Og þá var
bara að byrja viðtalið en það var aðal-
lega Arna sem sá um að svara (Ijós-
myndari alveg að tapa sér í skemmti-
lega myndefninu þarna inni).
Hvernig er reynsla ykkar af stúdent-
um?
I’að má segja að hún sé bæði góð og
slæm, en yfirleitt góð.
Verða stúdentar oft fúlir út í ykkur?
Já, það kemur fyrir að þeir verða það
og þá sérstaklega ef við crum ekki sam-
mála. Það vill oft verða að stúdentar
fylgist ekki með tímasetningum, hafa
ekki lesið Dagbókina. Ef þeir eru t.d. of
seinir til að skrá sig í námskeið, þá er
mjög fátt sem við getum gert nema
bent þeim á úrlausnir, en við getum alls
ekki bjargað öllu. Við reynum alltaf að
benda nýnemum á Dagbókina, þar sem
allar helstu tímasetningar eru, en núna
er hún aftast í kennsluskránni. Þá kem-
ur alltof oft fyrir að stúdentar gleyrni
netfangi sínu eða lykilorðinu. Því vilj-
um við endilega benda þcim á að passa
þau vel, þetta er nokkuð sem gildir all-
an tímann meðan á námi stendur. I dag
erum við farin að benda stúdentum á
að setja lykilorðið í minnið á gsm-
símunum þeirra, því ckki týna þeir
þeim, er það?
Er vanalega mikið að gera hér hjá
ykkur?
Já, það er eiginlega allt of mikið að
gera, eða allavegana nóg að gera og á
ákveðnum árstímum er gífurlegt álag á
okkur. Það segir sig nú alveg sjálft ef við
lítum á hversu margar við erum og svo
nemendaíjöldann í skólanum. Við er-
um sjö hér og það eru rúmlega sjöþús-
und stúdcntar við skólann þannig að
hver og ein þarf að sinna rúmlega eitt
þúsund stúdentum, svona lauslega
reiknað. Svo eru ekki allar í fullu starfi,
við erum bara fjórar í því. Við viljum
endilega nota tækifærið og benda stúd-
entum á nýjungarnar á netinu sem létta
bæði undir okkur og þeim. Þar er nú
hægt að skrá sig úr áföngum og erum
við á háskólaslóðinni www.hi.is. Dag-
bókin góða, sem um var talað áðan, er
líka á netinu og næsta skref í netvæð-
ingu er að þar verði hægt að kaupa
prentkvóta, þannig að það eru miklar
breytingar í vændurn sem munu koma
okkur öllum að góðum notum. Svo við
biðjum stúdenta endilega um að kynna
sér nctið betur.
Hvernig er starfsemi ykkar háttað?
Starfsemi okkar er margt’ísleg en í
mcginatriðum er það að halda utan um
allt sent nemendum tengist. Þá þjónum
við líka reiknistofnun, gefttm út net-
föng og seljum prcntkt óta.
Aðstöðuleysi á skrifstoftinni fór ekki frant-
hjá blaðamanni. Greinlegt er að allir innan
Háskólans fá að kenna á aðstöðuleysinu og
sögðu þær að það væri meira að segja búið
að þrengja að þeim því búið er að taka eina
skrifstofu til viðbótar frá þeim. Þetta breyt-
ist þó allt þegar Háskólatorgið verður
byggt. Þær segja andann góðan sín á milli
og það sé fyrir öllu.
Blaðamaður gengur út af Nemendaskrá
með allt öðru hugarfari en áður. Þetta eru
ekkert annað en yndislegar konur sem gera
það scm í þeirra valdi stendur til að hjálpa
okkur. Auðvitað geta þær ekki gcrt allt og
auðvitað vita þær ekki allt og þetta er eitt-
hvað sem við stúdentar góðir verðum að
gera okkur grein fyrir. Því skulum við alltaf
brosa til þeirra þegar við leggjum leið okk-
ar á Nemcndaskrá, þá brosa þær til okkar.
Að lokum viljum við þakka dömunum kær-
lcga ft'rir gott viðtal og góða fræðslu sem
ckki veitti af.
9S
En hvað höfðu stúdentar að segja?
Hver er reynsla ykkar af Nemendaskrá?
Sigurbjörg, stjórnmálafræði:
I’<cr eru sjö oyj við rúmlcfja sjö þúsund, sejjir pað ckki allt scm
scjjja þarfi
Kjartan Ólafsson, sálfræði:
Mjöjjjjóð. Þxr eru liprar ojj snotrar dömur.
Tómas Davíð Þorsteinsson, sálfræði:
/i() ötlu jöfnu ájj.ct!