Dýraverndarinn - 01.11.1959, Blaðsíða 14

FRÁ
YNGSTU
LESENDUNUM
íslenzk tunga og dýrin
Snæbjörg Rósa Bjartmarsdóttir, Mælifelli í
Skagafirði, sendi Dýraverndaranum það myndar-
lega framlag, sem hér fer á eftir, og fær hún að
verðlaunum þrjár bækur, Menn og málleysingja
I.—III. og hefur bókaútgáfan Norðri gefið bæk-
urnar. Snæbjörg getur ekki aldurs síns, en Dýra-
vemdarinn biður hana að gjöra svo vel að skrifa
honum línu, segja hvað hún er gömul og láta
fylgja mynd af sér. Hér fer það á eftir, sem Snæ-
björg sendi:
Ýmis orð:
Bragðarefur, hrafnsvartur, svanhvítur, mont-
hani, hænublundur, ljámús, grasasni, asnalegur,
sauðarhaus, þorskhaus, refslegur, hundspott,
hundblautur, hrútssvíri, páfagauksrödd, hana-
bjálkaloft, arnarnef, kattmjúkur, furðufugl, am-
hvass, úlfakreppa, hundstryggð, hundasund, hund-
skamma, sauðarlegur, sauðheimskur, sauðþrár,
nautheimskur, nautsterkur, fílsterkur, ljónsterk-
ur, ljónvitlaus, Ijóngáfaður, hundaheppni, hunzk-
ast, hundflatur, hrossalækning, hrossakaup,
stofnuð verði dýraverndunarfélög um land allt,
svo að hvergi sé staður, sem þeir því miður mörgu,
sem eru mótfallnir dýravernd, geti bent á, þegar
um við þá er vandað, og sagt, að þar megi allir
óáreittir koma fram við dýrin eftir eigin geð-
þótta!
Þórður Þórðarson.
Formaður Dýraverndunarfélags Hafnarfjarðar, Þórður
Þórðarson verkstjóri, hefur skrifað þessa grein um félagið
eftir beiðni minni, og kann ég honum þakkir fyrir. Er
nauðsynlegt, að lesendur blaðsins á þeim stöðum, þar sem
engin félög hafa verið stofnuð, fái nokkra hugmynd um
gagnsemi félaganna, sem eiga starfsferil að baki. í fyrra
var getið starfsemi Dýraverndunarfélags Skagafjarðar, og
í næsta hefti verður getið starfs þess á árinu 1958. - Ritstj.
hrossahlátur, hvolpaburður, hundavakt, kattþrif-
inn, kattarklór, hrafnaspark (hvort tveggja um
skrift).
Málshættir og orðtök:
Betri er einn fugl í hendi en tveir í skógi. Gríptu
gæsina meðan gefst. Sjaldséðir eru hvítir hrafnar.
Syndur eins og selur. Eins og hundur af sundi
dreginn. Hárið er eins og hænurass í vindi. Úfinn
sem flókatrippi. Saklaus sem dúfa. Ljúfur sem
lamb. Eins og hænuspor í sandi (um skrift). Ríf-
ast eins og reiðir hanar. Rífast eins og hundur
og köttur. Of seint er að kenna gömlum hundi að
sitja. Hefur ekki hundsvit á þessu. Misjafn sauður
í mörgu fé. Liggur fyrir hunda og manna fótum.
Rembist eins og rjúpan við staurinn. Hestar post-
ulanna. Svarti sauður fjölskyldunnar. Þetta dreg-
ur dilk á eftir sér. Lævís sem slangan. Milli manns
og hests og hunds hangir leyniþráður. Knapinn
á hestbaki er kóngur um stund, kórónulaus á hann
ríki og álfur. Sjaldan launar kálfur ofeldið. Fara
í hund og kött. Fara yfir eitthvað á hundavaði.
Dagarnir lengjast um hænufet, þegar sól fer að
hækka á lofti. Horfa eins og naut á nývirki. Þar
lá fiskur undir steini. Enginn skyldi dæma hund-
inn eftir hárunum. Það má hundur í haus þér
heita. Eins og að bjóða hundi heila köku. Eins og
þorskur á þurru landi. Hefur hunda- og tófusið,
sveltur þess á milli.
Mannanöfn:
örn, Valur, Þröstur, Hjörtur, Svala, Dúfa, Rút-
ur (í fornöld Hrútur), Rafn og Hrafn, Arnar,
Mörður (var til í fomöld).
Bæir og örnefni:
Apavatn, Arnarstapi, Arnarfjörður, Arnarbæli,
Arnarhóll, Arnardrangur, Arnarvatn, Arnarstaðir,
Arnarnes, Álftavatn, Álftagerði, Álftamýri, Álfta-
gróf, Álftanes, Álftarhóll, Álftá, Dilksnes, Dýra-
staðir, Fuglavík, Gauksstaðir, Göltur, Galtafell,
Hestur, Haukatunga, Haukagil, Húnaflói, Hval-
fjörður, Hrútafjörður, Hvalnes, Hvallátur, Kálfa-
tjörn, Kálfsskinn, Kálfafell, Kálfagerði, Kálfa-
strönd, Kálfhagi, Kálfhóll, Kálfholt, Kýrholt,
Kópasker, Kiðjaberg, Lambaleiksstaðir, Lamba-
nesreykir, Lambalækur, Lambhagi, Lambhúshóll,
Lambastaðir, Lambavatn, Lambafell, Lambanes,
78
DÝRAVERNDARINN