Dýraverndarinn - 01.10.1975, Blaðsíða 6

Köttur er líka lífvera
• Köttur er dásamlegur heimilis-
vinur. Hann er hreinlegur, oft
mjög gcelinn og alltaf skemmti-
legur, sé rétt með hann farið.
• En þegar illa er farið með kött,
rísa vandamálin ...
Einhver vinsælasti heimilisvin-
urinn úr dýraríkinu á íslenzkum
heimilum er kötturinn. Oftast er
hann leikfélagi barnanna, en hon-
um er einnig lagið að hafa ofan af
fyrir fullorðnu fólki við margvís-
legustu aðstæður. En því miður er
kötturinn stundum misskilinn og
meðferð hans önnur en vera skyldi.
Þegar svo ber undir, skilur fólk
ekki, að köttur er líka lífvera ...
með tilfinningar og skyn, sem næg-
ir honum til að bregðast við mót-
læti með varnaraðgerðum og þeim
ekki alltaf æskilegum. Við öðru
þarf ekki að búast. Köttur sem
gleymist, þegar fólk hefur fengið
nóg af honum eða hefur ekki haft
lag á að lynda við hann, á oft ill
örlög. Það er með ólíkindum hvað
sumir eru vanþroskaðir í um-
gengni við aðrar lífverur. Köttur,
sem lent hefur hjá slíku fólki, er
oftast dæmdur til að leggjast út,
ef hann þá lifir af meðferð misk-
unnarleysis og skilningsskorts
mannfólksins. Þá er viðbúið að
ævin endi sviplega með aflífun.
Mannvonzkan er söm við sig, þar
sem á henni krælir.
Þess vegna er þeim, sem hugsa
um það að fá sér kött, hollt að
6
hugleiða vandlega, hvort þeir í
rauninni hafa þann áhuga og þær
aðstæður, sem köttur þarfnast. Og
þá ber alltaf að hafa það í huga, að
köttur er ekki ungur nema einu
sinni, eins og þar stendur. Það
verður að hugsa um þann tíma,
sem kötturinn er fullorðinn, þótt
hann sé fenginn kettlingur. Þegar
aldurinn færist yfir köttinn, breyt-
ast að sjálfsögðu hættir hans, og
oftast verulega eftir því, hvernig
hann kemst af við eigendur sína.
Skemmtileg og vinsamleg sambúð,
heldur kettinum ótrúlega lengi ung-
legum í háttum, en gagnstæð sam-
búð getur á skömmum tíma gert
hann villtan eða að minnsta kosti
leiðan í sinni.
Með og móti köttum.
Algengustu athugasemdir þeirra,
sem eru á móti köttum, eru þær,
að kötturinn beri með sér vonda
lykt, að hann eyðileggi húsgögnin
og að ekki sé hægt að treysta hon-
um.
Kattavinir halda því aftur á móti
fram, að kettir séu hreinlegustu
heimilisdýrin (kötturinn þvær sér
í tíma og ótíma)! og að þeir eigi
eðli sínu og stolti vinsældir sínar
að þakka. Óþægindi af köttum,
hverfa eins og dögg fyrir sólu,
þegar fólk kann að meta kosti
þeirra.
Óþægindin verða fyrst tilfinnan-
leg, þegar fólk kann ekki réttu tök-
in.
Afvikinn staður!
Auðvitað er ólykt af ketti, ef
honum er ekki séð fyrir afviknum
stað við sitt hæfi. Hann þarf ein-
hvers staðar að hafa aðgang að
kassa með einhverju í, sem þiggur
vökvun, eins og t. d. upplesin dag-
blöð. En bezt er að hafa sand í
kassanum. Kattasandur í kassa er
gjarnan blandaður einhverjum
lyktarefnum, sem draga úr fýlu.
Ef aðeins eru gömul dagblöð í
kassanum eða eitthvað álíka, þarf
að fjarlægja það strax eftir að kött-
urinn hefur gengið nauðþurfta
sinna. Eins er um sandkassa, að
skipta verður í honum nokkuð oft.
Það fer sem sé eftir umhyggju eig-
endanna, hvort kötturinn lyktar illa
eða ekki. Þeir sem bezt kunna til,
hafa gjarnan tvo kassa til afnota
fyrir köttinn sinn, með mismun-
andi aðstæðum.
Og hrýningarfjöl!
Á sama hátt þarf að hugsa fyrir
þeim þörfum kattarins, að brýna
klærnar. Það er eðli hans, að vilja
hafa klærnar beittar og tilbúnar til
notkunar, ef á þarf að halda. Sé
kettinum ekki gefið tækifæri til að
brýna klærnar, bitnar það á hús-
gögnunum eða gólfteppinu.
Sannur kattavinur kemur sér af
þessum sökum upp brýningarfjöl
fyrir köttinn sinn, gjarnan vætta
með einhvers konar náttúrulykt,
t. d. jurtalykt. Með því móti fæst
kötturinn frekar til að nýta fjölina,
dýraverndarinn