Dýraverndarinn - 01.12.1977, Qupperneq 11

Dagur dýranna
Dagur dýranna var að þessu
sinni haldinn 18. sept. Dagskráin
var með hefðbundnum hætti, ef
hægt er að nota það orð þegar
Dagur dýranna hefur aðeins verið
haldinn fimm sinnum. En þetta
er í fjórða sinn sem þetta form er
á honum, þ. e. merkjasala víðsveg-
ar um landið, ávarp í blöðum og
öðrum fjölmiðlum, og dýranna var
einnig minnst í kirkjum landsins.
Útvarpið hafði eins og fyrr dagskrá
vegna dagsins og sáu Jórunn Sören-
sen formaður S. D. í. og Borgþór
Kjærnested fréttaritari um hana.
A degi dýranna að þessu sinni
var villtu dýranna á íslandi minnst.
Dagskráin í útvarpinu var einnig
fannst það langt frá því að vera
nóg ef hann fékk aðeins smábita
af þessu.
Sumarið eftir (1976) var hann
orðinn mannýgur því hann var orð-
inn svo frekur að hann stangaði
alla sem ekki höfðu neitt með sér
til að gefa honum. Þetta sumar var
farið með hann á eyðijörð nokkru
utar, sem við áttum. Kóngsi virtist
bara una sér þar vel. Þegar við
vorum að heyja þar hékk hann
alltaf hjá okkur í vonum að fá
eitthvað, en ef ekkert var um hann
hugsað gaf hann okkur eitt og eitt
högg til að minna okkur á sig. -
Þarna kom oft fólk í berjamó, en
heldur var það nú misjafnt hvort
það hafði leyfi.
Kóngsi fór alltaf og heimsótti
alla sem komu þarna. Einu sinni
kom t. d. fjölskylda og fór Kóngsi
tii þeirra. Hann hringsnerist í
kringum þau í von um að fá eitt-
hvað. Það voru 2 litlir krakkar með
að hluta helguð þeim. Kristín
Anna Þórarinsdóttir las m. a. ljóðið
llefur, eftir Orn Arnarson. Einnig
var lesið úr bókinni Mannleg nátt-
úra undir Jökli, eftir Þórð frá Dag-
verðará og vitnað í rit Landvernd-
ar, Votlendi.
í þessum þætti á Degi dýr-
anna ræddi Jórunn Sörensen við
Sigríði Asgeirsdóttur héraðsdóms-
lögmann, sem er stjórnarformaður
Dýraspítala Watsons.
Spítalinn er nú fullbúinn til
starfa, fjármagn hefur fengist með
dýrasýningu þeirri er fjáröflunar-
nefnd spítalans hélt í Laugardals-
höll þann 14. ágúst sl. en samt get-
ur spítalinn ekki enn tekið til
starfa. Og ástæðan er að yfirdýra-
læknir gefur ekki samþykki sitt til
að enskur dýralæknir verði ráðinn
hjónunum, sennilega innan við 6
ára. Þau hlupu inn í bíl um leið
og þau sáu hrússa koma labbandi.
Eg var nú bara fegin, því Kóngsi
stangaði frekar þá sem minni voru.
Hann labbaði því til hjónanna og
fór fyrst til konunnar og vildi
troða snoppunni ofan í berjaílátið
hennar. Konan stóð á fætur og
kiappaði lionum en bannaði hon-
um að komast með snoppuna ofan
í íiátið. Þetta líkaði Kóngsa ekki
og rak hornið harkalega í hana.
Maðurinn sá þetta og tók í hornið
á Kóngsa og dró hann með sér í
móinn hinumegin við bílinn. Þar
sleppti hann lionum og lagði af
stað til baka. Kóngsi iabbaði á eftir
honum og ætlaði að renna aftan á
hann en maðurinn sá það og tók
að hlaupa og komst inn í bílinn
áður en Kóngsi náði að stanga
hann.
Konan var komin inn í bílinn.
Þau sneru bílnum við og fóru.
að spítalanum. Stjórnin hafði áður
leitað eftir íslenskum dýralækni,
en án árangurs. Þá var gripið til
þess ráðs að auglýsa í ensku dýra-
læknariti og sóttu sjö dýralæknar
um stöðuna við íslenska dýraspítal-
ann.
Að sögn Sigríðar er ástæðan fyr-
ir neitun yfirdýralæknis m. a. sú
að enski dýralæknirinn talar ekki
íslensku ....!!!
Þetta hefur verið rætt nokkuð í
dagblöðunum eftir útvarpsþáttinn
og þykir mönnum þetta furðuleg
og óskiljanleg afstaða og geta ekki
trúað því að yfirvöld skuli láta
persónuleg sjónarmið yfirdýralækn-
is og þröngsýni ráða því, að dýra-
spítali sem er fullbúinn til starfa
skuli ekki mega byrja.
;. s.
Sennilega hefur Kóngsa verið mik-
ið blótað í bílnum. Kóngsi fór að
kroppa í smá stund en kom svo til
okkar og lagðist, síðan byrjaði hann
að jórtra og virtist honum bara líða
vel.
Um haustið var Kóngsi orðinn
mannýgari lieldur en hann hafði
verið um sumarið. Það varð því
að farga honum áður en hann yrði
einhverjum að meini.
Þegar búið var að reka hann
upp á vagninn með hinu slátur-
fénu gaf ég honurn stærstu klein-
una sem ég gat fundið, síðan klór-
aði ég honum vel á bringunni, en
þar þótti honum best að láta klóra
sér.
Eg held að við höfum öll séð
mikið eftir þessurn hrút, því hann
var svo allt öðruvísi en aðrar kind-
ur.
Sólveig Jónsdóttir
Sólvangi
DÝRAVERNDARINN
11