Dýraverndarinn - 01.12.1977, Page 16

BESTI VINURINN
Björg Bjarnadóttir, Hafnarfirði,
sendi blaðinu þessa mynd. Auðséð
er að þarna er um gagnkvæma
vináttu að ræða, enda bað Björg
um að yfir myndinni stæði „Besti
vinurinn!"
í bréfi frá „Bjössa" í Reykjavík
segir svo m. a.: „Eg sendi Dýra-
verndaranum þessar vísur, sem eru
um ýmis dýr. Eg lærði sumar vís-
urnar þegar ég var í leikskóla. —
og mun senda meira seinna".
Blaðið þakkar Bjössa fyrir þess-
ar góðu vísur og hann má gjarnan
senda meira.
Kisa mín, kisa mín,
kisa litla grætur.
Veistu um, veistu um
vetrar myrku nætur.
Litli grís, litli grís,
leggstu hér á feldinn.
Sé þér kalt, sé þér kalt,
settu sprek á eldinn.
Góða kýr, góða kýr,
gáfuleg í auga.
Bítur gras, bítur gras
býr til skrítna hauga.
Kisa mín, kisa mín,
kúrir sig og malar.
Músasteik, músasteik,
malar um og hjalar.
Magnús raular, músin tístir,
malar kötturinn.
Kýrin baular, kuldinn nístir,
kumrar hrúturinn.
Ég tala nú ckki nema íslenzku, systir, cn mig langar svo að vita hvort
það eru ckki líka graðfolar þarna f útlanclinu?!
Kjúklingar smáir þeir klaufar
og flón.
Kunna ekki að verpa
en éta sín grjón.
Brátt vex þeim kambur,
þeir komast á legg.
Grjónin sín borga
og gefa okkur egg.
Týnd er nú mín besta bjöllukýr,
ber nafnið Rauða-GuIIstjarna.
Pabbi lét mig leita,
Iíðist mér engin þreyta.
Amma út mig sendi,
otaði að mér vendi.
Komdu nú kusa mín
komdu, komdu.
16
DÝRAVERNDARINN