Heimir : söngmálablað - 01.07.1935, Blaðsíða 24

24
Til athugunar
Fólk Iilur ofl þannig á, aö börnum og unglingum sé
a'llt bjóðandi í þessum efnum. Það geri ekkert til, þótt
iiýrjandi i hljóðfæraleik venjist við ramfalskt píanó eða
harmonium, sem alll er af göflunum gengið. En þetta er
binn mesti misskilningur og er auðvitað sprottinn af
tiugsunarleysi, því strax Jægar fóiki er bent á það, að það
sé einmitl nauðsynlegt, að unglingar venjist góðum og réll
stilltum hljóðfærum strax í byrjun, þá sansast fólk von
bráðar á það og sér sjálfl nauðsynina.
Oft er erfitt að fá gert við hljóðfærin, t. d. upp lil sveita
eða i afskekktum kauptúnum. Vanalega þarf þá að senda
þau langa leið lil viðgerðar, og hefir það ærin útgjöld í
för með sér. Það er þvi nokkurt vorkunnarmál, þótt sum-
staðar úti um land megi finna hljóðfæri, sem illa eru á
sig komin og því varla nothæf. Meiri furðu gegnir, að slikt
skuli koma fyrir i Reykjavík eða öðrum þeim stöðum,
sem þess er kostur að fá gerl við hljóðfærin. En það er
þvi miður algengt. Eólk lætur oft ekki stilla póanóið sill
í mörg herrans ár. Það vensl smám saman við hina
óhreinu tóna, verður sljótt fyrir ósamræminu, sem eykst
því meir sem lengur dregst að stilla hljóðfærið. Oft kveð-
ur svo ramt að, að fólk á beinlínis erfitt með að sætta
sig við hreiminn í nýstilltu hljóðfæri, þegar því loks
hefir verið sá sómi sýndur að slilla það. Er jjetla ljósasl-
ur vottur þess, hve skaðlegt Jiað er fyrir smekk manna
að leika máske árum eaman á „fölsk“ hljóðfæri. Eg veit
um dæmi, þar sem píanó hefir ekki verið sliill í yí'ir
20 ár. ,
Það er því livergi nærri hættulaus trassaskapur að hirða
illa um hljóðfærin livort sem heldur er um að ræða orgcl-
harmóníum eða píanó, eða hvaða hljóðfæri sem er.
En hættulegast er þó að venja eyru barnanna við „fölsk“
hljóðfæri. Það brenglar smekk þeirra fyrir góðri tónlist,
því vitanlega afskræmist allt herfilega, sem leikið cr á slík
hljóðfæri. Fvrir börnin er það bezta ekki of gott í þessum
efnum frekar en öðrum — og livers eiga börnin og ung-