Heimir : söngmálablað - 01.07.1935, Qupperneq 15

Söngmót í Osló og Stokkhólmi 1955 15
um (Aulaen) Aðalviðburðurinn í háskólasalnum var
söngur 16 manna frá Sandnes (,,Sandnes-kameratene“).
Enginn „sló takt“, og var leiðtoginn (Sigv. Indrebus) jafn-
framt einsöngvari kórsins. Viðfangsefnin voru við liæfi
ftokksins og öll suhgin svo hreint, innilega og blæfallega,
að söngurinn tók að ]>ví leyti öllu fram, sem eg heyrði á
mótinu. Reyndist svo hér sem oftar, að það er ekki allt
undir mannfjöldanum komið, þó að hann sé að vísu nauð-
synlegur, ef flytja á mikilfenglcg verkefni.
Um kvöldið var veizla mikil á tveimur stöðum, og tóku
allir söngmenn þátt í þeim fagnaði. Þar sem eg var — i
Frimúrarahöllinni •—■ eru salakynni stór, en þó var troð-
fullt uppi og niðri. Sungið var m. a. erindi það, scm hér
fer á eflir: (
Vær velkommen v'áre gjester
fra „De tusen sjöers land“.
Island, frændefolk der vester.
Venner, öst for Kjölens rand.
Sangen finder ápne veie,
landegrenser kjennes ei.
Vennskap, brorskap fár i eie
nordens folk, pá toners vei.
Ræður voru fluttar, eða að minnsta kosti gerðar heiðar-
legar tilraunir til þess að halda ræður. En engin leið var
að grynna i þeim enda urðu ræðumenn að botna nokkuð
skyndilega stundum, Því að nú vildu menn spjalla saman,
og hláturinn gall við úr öllum áttum. Það var öllu óhætt,
því að nú var ekki nema einn samsöngur eftir —- „Kæmpe
koncerten“ kl. 5 síðdegis næsta dag, og hélzt þvi gleðskap-
urinn lengi fram eftir. Söngur kvað við inni og úli af
svölum hússins, og færðist þegar á leið út um nálægar
götur á liinni hlýju og fögru sumarnótt, en lögreglan
hlustaði á með dásamlegu umburðarlyndi.
Annar hvitasunnudagur rann upp bjartur og heitur, og
kom það sér vel, ])vi að þá átli síðasti slagurinn að slanda
úti á guðs grænni jörð. Var mikill mannfjöldi saman
kominn, er allur söngherinn bjóst til úrslitaorustunnar.