Sumargjöfin - 22.04.1926, Side 7

Um starfsemi Barnavinafjelagsins „Sumargjöf“.
fJELAGIÐ Sumargjöf er stofnað til þess
að hlúa að andlegum og líkamlegum
þroska og vexti barna í Reykjavík. Fá-
einar konur og menn hrundu því af
stokkum, og starfað hefir það í tvö ár.
Fjelagar voru fáir fyrst um sinn, en
þeim hefir fjölgað jafnt og stöðugt, eru nú
um 325.
Starf fjelagsins fram að þessu mætti greina
í tvent. Það hefir haldið uppi dagheimili fyr-
ir ung börn (frá 3. ára) um sumarmánuðina.
Það er hið mesta nauðsynjaverk, ljettir undir
með fátækum, barnmörgum heimilum, og
getur bjargað mörgum börnum frá því, að
bíða tjón bæði á líkama og sálu. I öðru lagi
hefir fjelagið haldið uppi kenslu fyrir ung-
linga og stálpuð börn, látið kenna þeim
handavinnu ýmiskonar og garðyrkju. Auk
þess hefir mörgum börnum innan skóla-
skyldualdurs verið sjeð fyrir byrjunarkenslu
að tilhlutun fjelagsins og á kostnað þess. Þá
hefir það og Iagt fram fje til starfrækslu
leikvallar í Vesturbænum, og ýms önnur mál,
sem börnum koma við, hefir það haft til
meðferðar.
Mikið fje hefir þurft til framkvæmda þess-
ara, og verður ekki annað sagt, en að fje-
laginu hafi orðið vel til. Nokkuð hefir feng-
>st með ársgjöldum fjelagsmanna, sumt með
gjöfum, en mest hefir venjulega safnast á
sumardaginn fyrsta við merkjasölu og skemt-
anir. Síðasta starfsár fjelagsins nam reikn-
ingur þess kr. 10342.89. Stærsti útgjaldalið-
urinn var kostnaður við dagheimilið.
Nokkuð af fje því, sem safnast hefir, er
ekki eyðslueyrir. Sjóður fjelagsins er nú á 6.
þús. kr. og verður. á næstunni lagt alt kapp
á að auka við hann. Starfsemi fjelagsins öll
er undir því komin, að það eigi sjer húsnæði
til afnota, þess vegna verður nú að klífa til
þess þrítugan hamarinn að byggja svo fljótt,
sem kostur er á. Bærinn mun leggja til
byggingarlóð, og landblett fyrir leikvöll og
jurtagarða. Þá fyrst, er viðunandi húsrúm og
landblettur er fengið, getur fjelagið af alefli
beitt sjer að höfuðverkefninu, en það er að
hjálpa foreldrum til þess, eftir mætti, að
vernda börn fyrir eyðandi og spillandi áhrif-
um götulífsins. En til þess að þetta megi
takast, þarf fjelagið stuðnings við. Athafna-
laus góðvild og vingjarnleg orð duga ekki.
Það þarf almennan skilning manna á því, að
hjer er ekki lítisvert hjegómamál um áð
ræða, heldur velferðarmál heillar kynslóðar.
Það þarf almennan áhuga, sem ekki lætur
allar framkvæmdir kafna í gambri og ráðagerð-
um. Og það þarf fje!
Sumargjöfin leyfir sjer að fullyrða, að þeir
sem þurfa að ávaxta vel eitthvað af lausum
aurum sínum, geti ekki ráðið viturlegar en
að láta þá til að tryggja líkamlega og and-
lega heilsu kynslóðarinnar, sem er að vaxa.
G. Guðjónsson,
*