Dvöl - 23.12.1934, Blaðsíða 10

10
D V 0 L
23. des. 1934
allir sögðu, að Michael væri mik-
ilmenni.
Enn að nýju brauzt styrjöld
út. Michael var skipaður yfir-
hershöfðingi. Hann sigraði óvin-
ina og frægð hans barst víða um
lönd.
Veturinn eftir þetta veiktist
prinsinn og dó. Drottningin var
nær dauða en lífi af 'sorg og lá
dengi veik. Með vorinu hresstist
hún þó við aftur, og þegar hún
sá Michael, brosti hún í fyrsta
skipti eftir sonarmissinn, en það
bros var blandað sárri sorg.
Konungur varð smám saman
þreyttur af að heyra Michael
stöðugt sungið lof, og þar kom,
að hann var skipaður landsstjóri
í fjarlægu skattlandi konungs, og
nýr ráðgjafi kom í hans stað.
Kvöldið áður en hann skyldi
leggja af stað, boðaði drottning-
in hann á sinn fund. Hún beið
hans í aldingarðinum. Það var
sumarkvöld. — Leðurblökurnar
flögruðu milli trjánna í hálf-
rökkrinu, og loftið var blandið
ilmi blómanna. — Drottningin
sagði við Michael: ,,Þú leggur
af stað í langferð á morgun;
enginn veit hvenær þú kemur til
baka, eða hvað bíður okkur allra
hér, þegar þú ert íjarverandi.
Þenna hring vil ég gefa þér til
minja áður en þú ferð,“ og með
þeim orðum rétti hún honum lít-
inn messingshring. Michael minnt-
ist þess að litli prinsinn hafði oft
leikið sér að þessum hring, og
borið hann á vísifingri. ,,Hann
er of lítill fyrir þína fingur“,
sagði drottningin. ,,Ég skal bera
hann í bandi um hálsinn*-, svar-
aði Michael. Drottingin horfði á
hann og brosti og bros hennar
var sorgþrungnara en nokkru
sinni áður. Frá gluggum hallar-
innar bárust tónar úr flautu kon-
ungsins. Hann lék fjörugt dans-
lag af mikilli kunnáttu. En
drottningin sneri við og gekk inn
í höllina, áður en Michael gat
sagt nokkurt orð meira.------
Sumarið og haustið leið, vet-
urinn kom. Dag nokkurn kom
sendiboði konungs akandi í sleða,
á fund Michaels, með embættis-
bréf, þar sem landsstjóranum og
hirðinni var boðið að klæðast
sorgarbúningi, því að drottningin
væri dáin. Michael og allir þjón-
ar konungsins klæddust svörtum
fötum, og fáninn blakti í hálfa
stöng á höll landsstjórans.
Annað ár leið, og þá kom
annar sfendiboði, með þær frétt-
ir að konungurinn væri dáinn,
og þjóðin hefði vaiið Michael til
konungs í hans stað. Þá lagði
hann af stað til heimlands síns
aftur. Hann reið inn i höfuð-
borgina undir sigurhrósi. Klukk-
ur hringdu og mannfjöldinn
stráði blómum á veg hans. Hann
var krýndur til konungs í dóm-
kirkjunni, það var mikið um
dýrðir, og mikil gleði ríkjandi.
Hagur ríkisins hafði mjög lak-
ast meðan Michael var fjarver-