Dvöl - 10.03.1935, Blaðsíða 2

2
D
V
Ö I,
10. marz 1935
Kýmnisögur
— Hugeaðu þér, gamlí vinur,
bíl8tjórinn minn er flúinn burt
með konunni minni!
— Já, ef maður hefði nú efni
á því að hafa bílstjóra.
Hann: Hvað sem íy.ir kemur,
þá hugsa ég 'álltaf fyrst um hvað
Cæsar eða Napoleon hefðu gert í
míuum sporum.
H ú n : Jæja, hvað haldið þér þá
að Napoleon hefði gert, ef hann
hefði verið einn úti að ganga með
mér, eins og þér núna?
Amma: Sjáðu, Hans litli hvað
svanirnir hafa höfuðið lengi niðri
í vatninu.
Hans: Anda þeir með hinum
endanum á meðan?
Hann: (eftir langt og hátíðlegt
samtal við konu sína):.........og
ef annaðhvort okkar deyr, þá
helzt ég ekki við hér lengur, og
sezt að einhversstaðar utanlands.
Jæja, hvað sagði konan þín,
þegar þú gaht henni þessa indælu
loðkápu?
I tvo eða þrjá daga var hún
mjög svo vingjarnleg við mig en
nú er hún eins og hún á að sér.
H ú n: Það er segin saga, ef þú
sérð laglega stelpu, þá gleymirðu
strax, að þú ert giftur.
H a nn: Þvert á móti — einmitt
þá finn ég mest til þess.
Kau pmaðurinn (við afgre'ðslu-
stúlkuna): Þér megið aldrei þræta
svona við viðskiptavinina. Munið
að þeir hafa alltaf á réttu að standa.
Hvað voruð þið að þræta um?
A, f g r ei ð 81 u s t úi k ít n: Hún
sagði að þessi búð væri sú mesta
ruslakompa, sem hún nokkurntíma
hefði kimið inn í.
Andrés slátrari, sem nýlega hefii'
öðlazt hina sönnu trú, stendur upp
á samkomu og 'vitnar:
Já, mínir elskanlegu, ég var for-
liertur syndari. Ég drakk eins og
svampur, ég hélt fram hjá kon-
unni minni — ekki einu sinni held-
ur mörgurn sinnum. Já, það hefi
ég gert, og nú — —
Þegar hér var korriið risu nokkr-
ar konur úr sæturn sínum, því
þeim þótti vitnisburður Andrésai'
ekki þannig, að sæmilegt væri á
hann að hlýða.
Þegar Andrés sér þetta, kallar
hann fram í salinn: Sitjið rólegai'
ég nefni engin nöfn.
líitstjórn Dvalar annast, nú unr
stundarsakir Vigfús Guðmúndsson og'
pórarinn þórarinsson og ber aö snúa
sér t.il þeirra með allt sem Dvöl
kemur við.
Prentsmiðjan Acta.