Dvöl - 31.12.1935, Síða 10

10
D V Ö L
31. des. 1935
Hressingar- og skemmtistaðir
í Svíþjóð
Niðurl.
V.
Laugarvatn er fyrsti baðstaður
á íslandi og á síðustu 4—5 árun-
um hafa höfuðstaðarbúar verið að
stiga þar fyrstu sporin á bað-
menntabrautinni. Þar hafa sum-
argestir synt í lauginni og í vatn-
inu, tekið gufuböð, sandböð heit
við hverina, sólböð og loftböð.
Náttúruskilyrðin hafa sýnt ís-
lendingum, að á þessum stað
rnætti koma við baðlífi, jafnvel
þó að enn hafi í fátækt og frum-
býlingsskap landsmanna lítið ver-
ið hægt að gera til að bæta þessi
skilyrði. Og hér á landi eru marg-
ir aðrir staðir en Laugarvatn,
'sem má gera að hressingar- og
baðstöðum.
Ég notaði nokkuð af sumrinu
síðastliðið sumar til að kynna
mér hvernig stærsta Norðurlanda-
Ég fór svo með næstu lest.
„En þú hefir ekki sagt mér,
hvað var í kassanum,“ sagði
fröken D’ Armande og brann í
slcinninu af forvitni.
„Það var eitt af gulu silki-
sokkaböndunum, sem ég spark-
aði af mér niður til áliorfend-
anna í gamla rólulilulverkinu.
En áttu ekki til meira að drelcka,
Legun?“
Axel Guðmundsson þýddi.
þjóðin hefir farið að í þessum
efnum, og heimsótti þessvegna
allmarga af slíkum stöðum í því
skyni að geta síðan átt þátt í að
íslenzk náttúruskilyrði yrðu not-
uð til gagns fyrir börn landsins.
og gesti þess.
Mér dettur í hug eitt af
stærstu sumargistihúsum á eyju í
Eystrasalti fram undan Kalmar.
Bilferja fer á nokkrum mínútum
yfir sundið, sem er á breidd við
Hvalfjörð. Eftir eyjunni liggja
ágætir vegir að höfuðstað hennar
Bornholm. Þar var á miðöldunum
kastali og áttu Svíakonungar
þar stundum heima. Þar voru þrá-
sinnis háðar hinar hörðustu or-
ustur milli Dana og Svía. Hallar-
veggirnir standa ennþá, en glugg-
ar og þak er horfið. Manni dettur
í hug, að þessir veggir hefðu
marga sögu að segja ef þeir gætu
talað, af því lífi sem þarna var
lifað í 600 ár. Hallarveggir þessir
minna á Colosseum í Róm, og er
þetta mesta rúst á Norðurlönd-
um. Neðan við höllina liggur þétt-
ur eikarskógur í belti fram að
sundinu. í skjóli við hamrabelti
og eikartré er Sólarhlíð, sumar-
höll, sem Victoría drottning
Gústafs V. lét byggja þar við
sundið. Hún er nú dáin, en þarna
þoldi hún bezt norræna veðráttu.
Annars bjó hún lengst af á ítalíu.