Dvöl - 31.12.1935, Síða 12
12
D V
Ö L
31. des. 1935
stundum 200—300 Englendingar.
Einkum á síðari árum. Hótelið
hefir golfvöll og dregur hann
Englendingana mest til sín. Húsa-
kynni öll eru mikil og góð og
miðuð við gesti sem hafa mikla
peninga. Sunnan undir hótelinu í
garðinum var útilaug og dælt í
hana hreinum sjó, svo að gestir
gætu líka náð í salt vatnið heima
við bæinn. Frá hótelinu lágu
hellulagðar gangbrautir yfir fok-
sandinn og út í sjó, svo að gest-
irnir gætu komið á baðskóm sín-
um úr herbergjunum og í baðið,
án þess að vaða sandinn. Falster-
bo er fremst á eyrarodda, og sjór-
inn umlykur allan bæinn og bað-
staðinn, bæði hreinn og svalur.
Sveinn Björnsson sendiherra
dvaldi um tíma í sumar á þessum
stað, og heldur við æsku sinni
með að glíma við sjóinn og golf-
kylfumar. — En upp eftir skaga
þeim, sem bærinn stendur á, er
nýlagður steinsteypuvegur, slétt-
ur og stöðugur. Á slíkum vegum
finnst mönnum þeir líða áfram í
bifreiðunum, eins og jörðin veiti
varla viðnám, heldur sé ferðin lík-
ust léttu flugi.
Þannig eru mörg hundruð dval-
arstaðir í Svíþjóð við uppsprettur,
stöðuvötn, skóga og einkum við
sjó. En auk þess er til heill flokk-
ur gististaða, sem enn hefir ekki
verið minnst á, og það er ef til
vill einmitt þeir gististaðirnir,
sem við eigum eftir að taka
sérstaklega til fyrirmyndar. Ég
á þar við fjallahótelin, sem
starfa að vísu bæði sumar og vet-
ur, en þó einkum að vetrinum til.
Fjallahótelin eru í hálendinu í
Kili austanverðum, og norður í
landi, svo langt sem byggð nær.
Tilvera þessara gistihúsa byggist
fyrst og fremst á dvalargestum,
sem koma til að dvelja uppi í
fjöllum við skíða- og skautagöng-
ur, þar sem er snjór og ís. Fjöldi
efnafólks býr á útmánuðum í slík-
um gistihúsum í góðu fjalla-
umhverfi. Er úti á skíðum og
skautum, eða ekur á sleðum eftir
fannbreiðunum allan daginn, hef-
ir með sér nesti og kaffi í hita-
flöskum. Kemur svo heim að
gististaðnum undir kvöld. Þar eru
góð húsakynni, hlýtt og bjart,
bækur, blöð, útvarp, lestur og spil,
hvíld og næði.
En mest er gestasóknin á þess-
ar slóðir um helgar síðari hluta
vetrar, og einkum um páskana.
Þá kemur unga fólkið úr skólun-
um, tugir þúsunda með óralöng-
um hraðlestum, sem flytja æsk-
una upp í fjöllin, snjóimi o^harð-
viðrin. Þá rúma gistihúsin mjög
lítið af þeim mikla straumi, sem
kemur. Turistaskálarnir eru
fullir og hver sveitabær, sem
líggur nærri góðri skíðabrekku
fær fleiri gesti en hann getur tek-
ið á móti. Margir bændur búa sig
þó undir gestakomuna. Þeir eiga
stórar stoíur fyrir svefnskála.
Þar er tvöföld rúmaröð meðfram
veggjum, og maður í hverju her-