Valur 25 ára - 11.05.1936, Blaðsíða 19
1911 — 1 9 3 6
VALUR 25 ÁRA
19
r r
Heillaóskir forseta I. S. I.
Á ALDARFJÖRÐUNGSAFMÆLI VALS.
Á síðari árum hefir mikið ver-
ið rætt og ritað um ræktun lands-
ins, og er það vissulega vel farið.
Að rækta landið er lífsnauðsyn,
og ekki síst á þessum krepputím-
um, svo að vér getum sem allra
fyrst búið fullkomulega að eigin
framleiðslu, og orðið oss sjálfum
nógir. En um leið og vér hugs-
um um ræktun landsins og gróð-
urmagn íslenskrar moldar, meg-
um vér eigi gleyma því, að það
er engu síður nauðsynlegt að
rækta mannslíkamann og manns-
sálina, sem moldina. En það er
eitt af hinum veglegu verkefn-
um íþróttafélaganna, sem bæði
skólunum og forráðarnönnum
hins opinbera ber að stuðla að á allan hátt, svo að íþróttirnar geti
orðið sem fyrst almenningseign. —
Knattspyrnufél. Valur hefir verið eitt af þeim íþróttafélögum,
sem staðið hefir framarlega i því menningarstarfi, að efla líkams-
rækt landsmanna. í aldarfjórðung hafa Valsmenn barist hinni
góðu haráttu, og aldrei gefist upp, þótt oft væri við ofurefli að etja
á knattspyrnuvellinum. En þótt Valsmenn töpuðu mörgum kapp-
leikum í fyrstu, þá varð þeim það snemma ljóst, að enginn verð-
ur góður íþróttamaður, án stöðugrar æfingar og réttrar þjálfunar.
Og nú á þessu aldarfjórðungsafmæli, geta þeir best séð árangur-
inn af þrautseigju sinni og hinni reglulegu íþróttatamningu. Valur
er nú besta knattspyrnufélag íslands, og einnig besta knattspyrnu-
félag Reykjauíkur. En bæði þessi tignar- og sæmdarheiti liafa fá-
um félögum fallið í skaut samtímis, á sama árinu. En íelagið hefir
afrekað meira. Valur er eina knattspyrnufélagið, sem farið hefir
utan til að keppa við nágrannaþjóðirnar á eigin spýtur, og sýnir
það betur en margt annað dugnað, samheldni og samtök félags-
manna. Valsmenn hafa tvívegis farið utan, og í bæði skiftin orðið
landi og þjóð til sóma með framkomu sinni. Þeir hafa líka tekið
á móti erlendum knattspyrnuflokki, 1933, og með prýði. —
Eg hefi oft átt kost á þvi, að taka eftir prúðmensku og dreng-
skap Valsmanna á leikvelli, þegar eg hefi gegnt dómarastörfum
á Iþróttavellinum. Þessir höfuðkostir Valsmanna eru nú viðurkend-
ir bæði utanlands og innan. Og hafa því utanfarir Vals líka haft
þjóðernislega þýðingu að þessu leyti.
Um leið og eg þakka Val fyrir aldarfjórðungsstarfið, vil eg óska
þess, að Valsmenn verði ávalt hugsjónum sínum trúir; láti dreng-
skap og prúðmensku skipa öndvegi i öllu sínu starfi. Þá veit eg
að næsti áfangi félagsins verður jafn viðburðaríkur og fagur að
góðum endurminningum og fyrsti aldarfjórðungurinn hefir verið.
Fyrsta sumardag 1936.
BEN. G. WAAGE.
HEIÐURSFÉLAGAR
Framhald á bls. 17.
framkomu vora, bæði á leiksvið-
inu og utan leiks. Leikinn höfum
vér sjálfum oss til hressingar og
lieilsusamlegrar hreyfingar; hann
á að vera uppeldismeðal til þess
að ná meira og meira valdi yfir
sjálfum sér. Hann á að hafa
styrkjandi álirif á likamann og
göfgandi áhrif á sálina.....Sá,
sem temur sjálfan sig og reyn-
ist trúr i hinum minstu atriðum
leiksins, undirbýr sig með því, til
þess að geta lifað i trúmensku
og prettaleysi i skyldustörfum
lífsins....“
Það er margs að minnast frá
fyrstu árum Vals, þar sem séra
Friðrik kemur mikið við sÖgu.
Hann var foringinn, ráðgjafinn,
leiðtoginn. En ég veit, að engum,
sem ég þekki, er eins illa við hól,
eins og honum, þess vegna fer eg
vægt í þær salcir. Allir, sem voru
i fótboltafélögum K.F.U.M. í þann
tíð, kannast við lcvæði „Uti og
inni“, sem séra Friðrik orti um
sumarstarfið i K.F.U.M. árið
1911. Það er í 10 þáttum, og 10
erindi i hverjum þætti. 11. og 12.
erindið af þessum 100, eru svona:
Nú vil ég laga sanna sögu,
setja í stíl og engu skýla,
um ungan dreng á víða vangi,
vaskan mjög og lilýðinn lögum.
Heima sjaldan sat á kvöldin,
sótti leik og var ei smeykur;
barSi fótum knött meS kæti,
kepti vel á sléttum melum.
Brann úr augum eins og logar
æskufjör, en bros á vörum
sýndu, aS stiiling átti’ hann alla,
innri ró í hjarta fróu.
Fimur þótti, fremst er inátti
fremja leik á velli bleikum,
Stinn sem björk hann stóS í marki,
stiltur og snar í einu var hann.
Alt er kvæðið yndislegt og upp-
örvandi fyrir unga menn að lesa
það.
Eg hygg, að fáir skilji æsku-
mannin betur en séra Friðrik.
Jafnt i leik og utan leiks var
han;n okkur leiðtogi, bróðir og
vinur. Guði séu þakkir, sem gef-
ur oss slíka menn, sem séra Frið-
rik Friðriksson er.
Páll Sigurðsson.
*