Valur 25 ára - 11.05.1936, Blaðsíða 35

1911 — 1 9 3 6
VALUR 25 ÁRA
35
ingja og aðrir til að sjá sig um,
en viðdvölin var stutt, aðeins 2
tímar. Veðrið hafði verið ljóm-
andi, en tók nú að breytast, og
þegar komið var að Dyrliólaey
(Portland) var farið að gera ó-
kyrt i sjóinn, með stormi, sem
helst svo að segja alla leið til
Noregs. Sjóveikin hafði fljótt
komið i heimsókn og urðu marg-
ir uppteknir af henni og er hæg-
ara sagt en gjört, að losna við
hana aftur. Og þegar veðrið varð
svona vont, fékk hún „byr undir
báða vængi“, en menn börðust
eins og hetjur við óvætti þetta og
létu sig dreyma hetri lífdaga.
Um miðnætti (kl. 2) var kom-
ið til Færeyja þ. 16., svo að ekki
varð úr kappleik, sem betur fór,
því flokkurinn var ekki vel fyrir-
kallaður. Þar að auki voru Fær-
eyingar í knattspyrnuleiðangri
um Shetlandseyjar.
Hér bættust við i liópinn 30
Færeyingar, dömur og herrar,
sem voru að fara á bændamót og
sýna þjóðdansa sína. Vöktu þeir
mikla athygli okkar. Meðal þeirra
var Patursson kóngsbóndi.
Noregsströnd blasir við. Inn-
siglingin til Bergen dásamleg, þó
liún nyti sín ekki, vegna skúra-
veðurs. Formaður „Djerv“ tók á
móti okkur og lét aka okkur á
Hótel Rósenkrantz. Vorum við
fegnir að liafa þurt land undir
fótum okkar aftur.
Dvölin í Noreigi.
Eftir að hafa komið sér fyrir
á hótelinu, var farið að skoða
völlinn, sem við áttum að leika
á daginn eftir (Brannstadion).
Daginn eftir býður „Djerv“ okk-
ur í ökuferð, til að sýna okkur
Bergen og nágrenni. Er farið um
Sandviken og Munkebotn, sem
eru ljómandi fagrir staðir með
víðsýni um Bergensfjörðinn.
Skoðuð var ennfremur „Fan-
tofts“-kirkja, ein af þessum
gömlu, sérkennilegu „minjagrip-
um“ frá 11. öld. Að þessari öku-
ferð lokinni, sem var hinn prýði-
legasta, var farið upp á „Flojen“,
sem er fjall, sem Bergen stendur
við. Er það 320 m. hátt og er
þaðan gott útsýni yfir Bergen,
enda fara þangað allir, sem Ber-
gen gista. Farartækið er vagn á
spori, sem drattast ujip lilíðina,
sem er mjög brött. Vagnarnir eru
tveir og þegar annar fer upp, fer
hinn niður og er virtaug um 850
m. löng, sem þeir hanga i, livor
fyrir sig. Ferðalagið í vagni þess-
um er mjög æfintýralegt.
Áður en kappleikurinn hófst,
afhenti fyrirliði „Djerv“ Val fána
„Djerv“ á stöng, til minningar
um leikinn. Því næst var leikinn
íslenski þjóðsöngurinn og svo sá
norski. Setti þetta mikinn hátiða-
svip á kveldið. Leilcurinn endaði
með sigri „Djerv“ -— 5:1, en gef-
ur þó ekki rétta hugmynd um
leikinn, enda voru blaðadómar
góðir1). Á eftir komu báðir flokk-
arnir saman á Hótel Rósenkrantz
og ræddu saman. Flutti Sveinn
Zoéga ræðu fyrir Vals liönd, sem
form. „Djerv“ þakkaði með mörg-
um fögrum orðum.
Árla næsta morguns rennur
brautin af stað áleiðis til Dram-
men. Glaðasólskin er allan dag-
inn, svo þessi ef til vill einhver
fegursta járnbrautarleið á Norð-
urlöndum, naut sin til fulls. Þess-
ir 492 km., sem brautin þýtur
gegnum græna skóga fyrst, svo
liækkandi upp í snjó og ef svo
mætti segja vetrarríki um mitt
sumarið, eru fljótir að liða. Gegn-
um 184 jarðgöng og yfirbygging-
ar þeysist lestin. Yfirbyggingar
þessar þekja 73,5 km. af allri
leiðinni, og lengstu jarðgöngin
eru 5,3 km. (Gravorhalstunnel).
I fyrstu bregður manni þegar al-
dimt verður og gufan úr eim-
vagninum þrýstir sér inn í vagn-
ana; en þetta venst og mönnum
lærist að loka gluggunum.
Hæðst kemst lestin í 1301 m.
yfir sjó. Fegurðinni og tilbreyt-
ingunni er ekki hægt að lýsa i
fáum orðum. Það væri nóg í
langa grein. Þegar komið er til
Hönefoss er skift um lest og hald-
ið til Drammen. Kl. 8,45 e. h.
1) Á öSrum stað í blaSinu eru tekn-
ir útdrættir úr þeim.
Vilh. Finsen fulltrúi.
staðnæmist leslin í Drammen. Þar
er tekið á móti okkur af form.
„Dravns“, verkfr. Harald Jensrud.
Var þaðan haldið til „Victoríu-
hótels“. Gengið til snæðings og
síðan til náða og voru menn
hvíldinni fegnir. Morguninn eft-
ir kom vinur okkar Jensrud og
fór með okkur lil vallarins, sem
við áttum að leika á; var það
grasvöllur ágætur. Þaðan er hald-
ið dálítið um bæinn, sem er á
stærð við Reykjavík, viðkunnan-
legur og aðlaðandi. Hann liggur
milli tveggja skógivaxinna lilíða,
en á (Drammenselve) liðast liægt
og rólega gegnum bæinn. Um
kveldið fór fram kappleikur við
„Dravn“, sem endaði með sigri
þeirra — 4:1. Var leikurinn vel
leikinn og vantaði okkur þá, eins
og svo oft fyr og síðar, skothæfni.
Blaðadómar voru hlýlegir og góð-
ir. Á eftir færði „Dravn“ Val
„Dravns Diplom“ til minningar
um kappleikinn og komuna til
Drammen.
Næsti dagur er notaður til að
skoða Drammen og njóta góða
veðursins og fegurðarinnar, en
um kveldið bauð Jensrud okkur
að liorfa á kappleik milli Dram-
mens Boldklub með styrktu liði
og liðs frá Tékkóslóvakíu, „Klad-
no“. Oslo prinsessa opnaði leik-
inn. Við vissum ekkert hvernig
tíminn leið, því þarna sáum við
sanna knattspyrnu í fyrsta skifti
á æfinni, sérstaklega af hálfu