Melkorka - 01.06.1959, Blaðsíða 11

öllum flokkum og auðvitað reið það bagga-
muninn. Þannig var þá einnig tekin aftur
upp í lögin milliganga trygginganna til 16
ára aldurs barns, þar sem fallist var á rökin,
að ástæðulaust væri að fella niður þessa
milligöngu við giftingu móður, þar sem
barnalífeyrir eða meðlag væri endurkræft
lijá barnsföður og þyrfti því ekki að falla
ríkinu til útgjalda, ef rétt væri á haldið. En
því miður héldum við ef til vill ekki nógu
vel á málinu með tilliti til lífeyris vegna
barns, sem misst hefur föður sinn, því að
þar valda skerðingarákvæði oft niðurfell-
ingu lífeyris.
Eins og rauður þráður gengur í þessum
tillögum krafan um hækkun á upphæð elli-
og örorkubóta og nú síðast hækkunágrunn-
uppliæð barnalífeyris og hækkun og breyt-
ingar á ýmsum öðrum bótaflokkum og upp-
taka nýrra bótaflokka, svo sem mæðralauna
og niðurfelling á skerðingum bóta.
Þessar'umkvartanir og beinar kröfur til
löggjafans Urn úrbætur frá kvennasamtök-
unum leiddu fil þess, að þær Adda Bára
Sigfúsdóttir, veðurfræðingur, sem um tíma
átti sæti á Alþingi sem varamaður, Jóhanna
Egilsdóttir, formaður Verkakvennafélagsins
Framsóknar, sem einnig var varamaður um
stundarsakir, og Ragnhildur Helgadóttir,
alþingismaður, báru fram sameiginlega t.il-
lögu veturinn 1957, um hækkun á grunn-
upphæð barnalífeyfis um allt að 50%. Sam-
tímis bar Jóhanna Egilsdóttir fram tillögu
um 50% hækkun á elli- og örorkulífeyri.
Forganga þeirra og kvennasamtakanna
leiddi til að fjárveitinganefnd sameinaðs Al-
þingis bar fram þingsályktunartillögu um
að sérstakri nefnd yrði falin athugun á
hvort unnt væri:
1. Að hækka grunnupphæðir elli-, örorku
og barnalífeyris,
2. að heimila al-lt að tvöfaldan barnalíf-
eyri vegna munaðarlausra barna,
3. að greiða að einhverju leyti lífeyri
með barnidáfinnar móður,
4. að jafna ;að einhverju leyti aðstöðu
lijóna og einstaklinga gagnvart trygg-
ingalögunum.
16. júlí skipaði tryggingamálaráðherra
síðan flutningskonur málsins á Alþingi í
nelndina, auk íulltrúa Tryggingastofnun-
arinnar og Sjúkrasamlagsins, og var Hjálm-
ar Vilhjálmsson, ráðuneytisstjóri formaður
nefndarinnar. Á síðastliðnu hausti gerir
Bandalagsfundur kvenna í Reykjavík enn
á ný kröfur til hækkunar á elli- og örorku-
lífeyri um 60% og hækkun á barnalífeyri
um 80%. Fundurinn rökstuddi tillögurnar
með rýrnun bótanna á undanförnum árum
af verðbólgu sökurn, og benti á að slysabæt-
ur, sjúkrabætur o. fl. flokkar trygginganna
væru komnir óhæfilega langt aftur úr þró-
un verðlags og kaupgjalds. Heildarendur-
skoðun á almannatryggingunum væri því
tímabær.
Ég ltafði sem ein af nefndarkonum í
tryggingamálanefnd Bandalagsins beðið
Idarald Jóliannsson, hagfræðing, að reikna
út, hve mikið barnalífeyrir liefði dregizt
aftur úr, miðað við elli- og örorkubætur frá
setningu laganna 1947 og lagði ég bréf lians
fram á Bandalagsfundi síðastliðið haust. Þar
upplýsti liann, að grunnupphæð barnalíf-
eyris eða meðlags hefði staðið í stað frá
setningu laganna 1947, meðan grunnupp-
Iiæð elli- og örorkustyrks hefði hækkað um
30%. í samanburði við elli- og örorkulífeyri
eða laun starfsmanna ríkisins í lægstu launa-
fl., var sem sé barnalífeyrir eða meðlag orð-
ið 30% lægra en það var við setningu lag-
anna 1947 og svo bættist verðbólguþróunin
þar ofan á. Á grundvelli þess sem staðreynd-
irnar sýna um líf öryrkja og gamalmenna og
barna einstæðra mæðra gerðum við ofan-
nelndar kröfur um félagslegt öryggi, auk
þeirrar þekkingar. sem við höfum með tilliti
til ýmissa' þessara atriða í öðrum löndum.
Bandalagsfundur samþykkti áskorun til
tryggingamálaráðlierra um að bæta Aðal-
björgu Sigurðardóttur í nefndina. Varð
liann vel við þvíj og var hún skipuð í fyrrn.
nefnd í nóv. síðastliðnum. t
MELRORR'A
43