Melkorka - 01.06.1959, Blaðsíða 8

Melkorka - 01.06.1959, Blaðsíða 8
báru þau alla æfi djúp ör eftir uppvaxtar- árin. Bæði voru þau prýðilega hagmælt, þó nokkuð væru þau ólík að öðru og var Ingi- björg veiklyndari en Bjarni. Hún er fædd í Katadal 9. apríl 1816 og ólst þar upp. Vitnisburður hennar við húsvitjun er hún var 12 ára er þannig: Skrifandi, kann vel, les sæmilega. Er þetta góður vitnisburður því á þeim tíma var óvanalegt að bænda- dætur lærðu að lesa. Var hún raunakona mikil. Þau systkin liöfðu tekið svo nærri sér ör- lög Friðriks bróður þeirra að þau töluðu aldrei um þau. Bjarni hafði sagt einhverju sinni við vin sinn er þeir voru við skál að um Friðrik mætti hann ekki tala, því þá klökknaði hann, en klökkvi hentaði ekki þessum heimi. Friðriks nafn hefur haldist í ættinni." Það mætti ætla að ekki spyrðist mikið til Ingibjargar eftir að hún á gamalsaldri kvaddi land sitt og hélt til vesturheims, en svo undarlega vill til að þaðan höfum við einna gleggsta lýsingu á henni. S. T. Ólafs- son, Akra N.-Dakota, sem kvæntur var Önnu, dóttur Samsonar Bjarnasonar 'frá Katadal, segir svo um Ingibjörgu í bréfi til kunningja síns á íslandi: „Ingibjörg Sigurðardóttir kom til Ame- ríku á árunum milli 1880 og 1890. Með lienni kom Soffía dóttir hennar. Soffía gift- ist innlendum manni og bjuggu þau í Ham- ilton í N.-Dakota. Fyrir nokkrum árum fluttu þau bæði þaðan og hefur ekki spurst til þeirra, og er Soffía víst dáin. En Ingi- björg flutti til Elinborgar Bjarnadóttur frænku sinnar og andaðist hjá henni. Tæp míla var á milli heimila þeirra syst- kina Elinborgar og Santsonar, og var Anna kona mín tíður gestur hjá þeim frænkum á æskuárum sínum. Var hún í mestu met- urn hjá Ingibjörgu frænku sinni og orti Ingibjörg margar vísur um Önnu. Ingi- björg var skarpgáfuð og vel skáldmælt, en undarleg í geði og auðsætt að lífið hafði leikið liana hart. Undi hún sér best í ein- veru og vildi sjaldan vera á vegurn ann- ara.“ Öllum ber hann þeim frændsystkinum mjög vel sögu. Stunduðu þau lækningar og hjúkrun og tóku mikinn þátt í félagslíl’i vestra. I Sögu íslendinga í N.-Dakota eftir Þórstínu Jackson, er þeirra allra að góðu getið. Nýlega heyrði ég þá munnmælasögu af Vatnsnesi að þegar Friðrik var í haldi og beið dóms, hafi Ingibjörg ort til hans ljóða- bréf og sent honum í fangelsið. En ekki var honum leyft að veita bréfinu viðtöku, held- ur var það tekið til handargagns af þeim sem gættu hans og endursent til Ingibjarg- ar, og muni liafa ráðið því prestur sá er var sálusorgari hans. Hali þá Ingibjörg tekið bréfið og brennt það strax og enginn fengið að sjá það. Trúlega hefði fleirum en þessu 14 ára skáldi þótt þetta lítil uppörvun til skáldskapar. LJÓÐABRÉF til Þuríðar Eyjólfsdóttur, Garðhúsum Reykjavik Görðúm 4. dag október 1875. Fölna gleðinnar beztu blóm bráðttm ælinnar hallar degi líður í gleyrasku líð og tóm timanna slakar 1 ífs á vegi. Æskan fögur ei þekkir þrátt það sem orsakar rauna byrði og gjörir sér lífið létt og kátt líkt og ei neiLt ttm annað hirði. Hvað er nú til að stytta stund og stilla þungar gcðshræringar? Hvað er nú til að lífga lund og lina margt sem brjóstið þvingar? Fátt er að skrifa er skemmta iná og skerpir fjör um þanka ranninn. Skal ég ei voga vina þá að vekja máls og byrja þanninn: lig óska drottinn annist jrig elskulega tryggða vina og borgi fyrir mína og mig, mótgangs tímana gjöri að lina. 40 MELKORKA

x

Melkorka

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Melkorka
https://timarit.is/publication/625

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.