Melkorka - 01.06.1959, Blaðsíða 9

Þú sýnist glöð, en sveipar þó
í sorgar húning innra manninn.
Gefi þér hjartans gleði og ró
guð allra faðir, bezti svanninn.
undir voldugri stöndum sljórn,
er stýrir öllu bezt í haginn,
brúkum auðmjúka bænar fórn,
blíðkum vorn herra sérhvern daginn
Tíðum þig prýðir tryggð og dyggð,
tignarleg sálin þú sem geymir
burtrýmir hjartans böli og hryggð,
bágstöddum heldur aldrei gleymir.
Guð hefur valið ]»ar til þig
þínum náunga lið að veita,
þú skilnr ekki eftir mig,
ei kanntu þínu sinni að breyta.
Þú stendnr jafnan stríði í,
stórt er að vinna, dýr er sigur.
Ollum þú sýnir hótin hlý
hryggðar þá brjóstið særir vigur.
Drottinn blessi þitt áform allt
og þér margfaldi lnauð í hendi,
hann þó að sýni heitt og kalt
hann sem faðir í miskunn bendi.
Heilsaðu frá mér hreint og bcint
henni Guðbjörgu dóttur þinni,
ég óska hún fái Ijóst og leynt
lögun á allri mæðu sinni.
Ég veit hún hefur mikið misst,
rnikill er hann, sem bætt það getur
og lætur fögru refla rist
renna upp sumar eftir vetur.
Hann þckkir hjartans þungu sár
þegar ástvina slitna böndin
og sinna barna telur tár,
temprar hirting og slíðrar vöndinn,
sendir huggun í sorg og neýð,
sálar og lífs hann minnkar pínu,
meðaumkun sýnir lífs á leið
og líknar margreyndu barni sínu.
Uágt er að hrinda samt af sér
sorganna byrði að öllu leyti
þegar að brjóstið hitta hér
hrygðanna mörg og bitur skeyti.
Þau slíta og þvinga mund frá mund
og minna á fögru vina hótin,
og hjartað stinga und við und,
ein er á himnum rauna bótin.
Skaparans ei við skiljum ráð,
skortir hugmynd um það að smíða.
En þetta vitum vel í bráð:
Við megum til að þreyja og líða,
Vertn bfessuð um lög og láð,
lukkan þig hressi alla daga.
Sjálfur drottinn af sinni náð
sendi Jrér alft sem bezt má haga,
líka öllum sem unnir Jrú,
ætíð þér fái stundir glaðar.
Forfáttu blessuð, blíð og trú
bögu myndirnar svo kallaðar.
Ingibjörg SigurÖardóttir.
Þökk sé heiðurskonunni Þuríði í Garð-
húsum fyrir þaðhve vel hún hefur varðveitt
sendibréf sín, því sjaldan munu sendendur
sjálfir hafa geymt afrit af þeim. Þetta er
ekki það eina sem geynrzt Irefur af bréfum
hennar. Það er lrelzt að sjá sem lrópur
skálda hafi átt athvarf og skjól hjá henni,
því þau keppast við að yrkja til lrennar og
tjá henni þakklæti sitt og aðdáun, og Símon
Dalaskáld fékk lrún til þess að lofa sér því,
að yrkja ekki framar Ijótt. Einn af ljóðavin-
unr heirnar er Sigurður Bjarnason, bróður-
sonur Ingibjargar, og munu fyrstu útgáfur
ljóða lrans vera kostaðar af manni Þuríðar,
Bjarna Oddssyni hafnsögumanni.
Ekki hef ég fundið fleiri bréf til Irennar
frá Ingibjörgu, en vel má vera að þau leyn-
ist einlrvers staðar, og ekki hef ég fundið
þetta bréf í frumriti, heldur aðeins eitt afrit
af því í fornfálegri kompu ásamt öðrunr
ljóðabrélum og ýmsu fleira. En bréfið virð-
ist vera heilt og óbjagað.
Þetta ágæta kvæði tekur af allan vafa um
það að Ingibjörg hefur verið mjög gott
skáld og sannar það sem ráða nrátti af vís-
unni í upphafi þessa máls. Varla munu aðr-
ar konur hafa ort betur en hún á 19. öld-
inni, nema ef vera skyldi Guðný í Klömbr-
unr. Ingibjörg á ekki langt að sækja skáld-
gáfuna, Sigurður faðir lrennar var prýðilega
skáldmæltur og Sigurðurbróðursonurhenn-
ar þótti eittlrvert efnilegasta skáld sinnar
Framh. á bls. 52
melkorka
41