Melkorka - 01.06.1961, Blaðsíða 3

MELKORKA
TÍMARIT KVENNA
Ritstjórn:
Nanna Ólafsdóttir, Reykjahlíð 12, Reykjavik, sími 13156 . Þóra Vigfúsdóttir, Þingholtsstrœti 27, Reykjavik.
Útgefandi: Mdl og menning
Sögulegir atburðir fyrir íslenzk fræði
Eftir Nönnu Ólafsdóttur
Handritamálið svokallaða hefur allt í
einu komist á rekspöl; nú stendur til að
leysa þetta deiluefni okkar við Dani eftir
pólitískum leiðum, alveg án tillits til af-
stöðu danskra fræðimanna. Danskir háskóla-
menn liyggjast hins vegar ekki láta stjórn-
málamennina ráða málinu til lykta og hafa
ýmsan undirbúning að koma í veg fyrir af-
hendingu, t. d. að leggja málið fyrir dóm-
stólana. Það er svo sem auðvitað að danskir
fræðimenn munu sífellt finna einhver ráð
til að fresta ákvörðun um afhendingu, við
fáum að öllum líkindum að bíða til eilífð-
arnóns að þeir telji tímabært að við fáum
þessa eign okkar. Danskir stjórnmálamenn
eru sýnilega þeirrar skoðunar. Því grípa þeir
til þess úrræðis, að ráða málinu til lykta á
pólítískum vettvangi. Ef til vill má segja að
oss íslendinga varði minnstu hvernig af-
hending þessarar eignar ok'kar fer fram ef
við aðeins fáum hana. Og viðskipti okkar
við Dani fyrr á tímum örva ekki til bjartsýni
um stórmannlega lausn þessa máls hvort eð
er. Þó munu allir þeir, danskir og íslenzkir,
sem unnið hafa af mikilli ástundun að finna
málamiðlun, harma að málið stendur nú
síðustu vikurnar í merki skætings og hnútu-
kasts milli danskra sjálfra og hiti umræðna
er svo mikill að minnir á fræg „rjúpnamál“
á Alþingi íslendinga.
Melkorka
Ég hitti af tilviljun á Kristin E. Andrés-
son magister í síma fáunr dögum eftir að til-
boð danskra stjórnarvalda hafði verið birt,
en Kristinn var í handritanefndinni af okk-
ar hálfu.
„Ertu ánægður með úrslitin?" spyr ég.
„Já. Við fáum að vísu ekki öll þau hand-
rit sem við höfum óskað eftir, en meginið
af þeim, og getum vel sætt okkur við þá
lausn sem nú býðst.“
Skyndilega var runninn á pólitískur byr
og handritin komust á hálfa leið til lieim-
kynna sinna. Hvað endist nú þessi byr? Því
verður ekki svarað í bili. Stjórnmálamenn-
irnir virðast telja að hann fleyti málinu í
höfn. Ef við gerum ráð fyrir að svo verði
bíður nrikið starf í kringunr þau hér heima.
Húsnæði verður að byggja fyrir handritin
og einkum þá starfsenri sem ólrjákvænrileg
er í sambandi við þau. Þar dugar ekkert
bráðabirgðakák, þá situr við kákið um
langa framtíð. Lengi hefur verið beðið eftir
sérstakri vísindastofnun í íslenzkum fræð-
unr við Háskólamr, þar senr kraftar þeirra
fræðinranna senr Háskólinn nrenntar, nýtt-
ust í þágu fræðanna, þar sem kandidatar
fengju framhaldsmenntun og kennslu í út-
gáfustörfum, þar sem efnilegir fræðinrenn
39