Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - okt. 2001, Blaðsíða 3

Horft
Árið 2001 er afmælisár í mörgum
skilningi. Það er ekki bara að allir í ár-
gangnum mínum verði sextugir á þessu
ári, sem er á seinni árum ekki orðinn
nokkur aldur miðað við hvað fólk á
þessum aldri voru ægilega gamlir karlar
og kerlingar hér áður fyrr, heldur eru á
þessu ári liðin 40 ár frá því að Siglfirð-
ingafélagið í Reykjavík og nágrenni var
stofnað.
Þá verða einnig á þessu ári komin 10
ár frá því að undirritaður var kjörinn
formaður þessa góða félagsskapar og er
því mál að linni. Ég hef lagt til að á
næsta aðalfundi verði kjörinn nýr for-
maður og segir mér svo hugur um að
fleiri stjórnarmenn ætli sér að víkja úr
forystu félagsins og mun þá að hluta ný
kynslóð taka við og halda uppi merki
félagsins til framtíðar.
Fyrir rétt rúmum 40 árum fóru þeir
félagar Arnold Bjarnason og Ólafur
Nílsson á stúfana og hvöttu til stofnun-
ar Siglfirðingafélags í Reykjavík, sem
gekk svo eftir þann 14. október 1961,
en sá dagur er skráður sem stofndagur í
lögum félagsins. Báðir þessir ágætu
stofnfélagar hafa æ síðan lagt fram
ómælda vinnu í þágu félagsins og sitja
enn óslitið í stjórn þess og munu vafa-
laust gera um ókomna tíð.
Starf Sigfirðingafélagsins hefur ver-
ið með mjög hefðbundnum hætti í
fjöldamörg ár. I félaginu eru starfandi
nefndir sem sjá um hina mismunandi
þætti í starfi félagsins og hefur fjöldi
fólks komið að starfi þeirra nefnda. Það
væri að æra óstöðugan að telja upp alla
þá sem þar hafa lagt hönd að verki, en
allir eiga þó skilið að fá verðugt þakk-
læti fyrir góð störf.
Viðamesta starfið fer fram í kaffi-
nefnd Siglufjarðardagsins, 20. Maí. Þar
koma margir aðilar við sögu þar sem
undirbúningur fer fram fyrir hið veg-
lega kaffisamsæti, sem fer venjulega
fram í safnaðarheimili Vídalínskirkju í
Garðabæ. Þarna þarf að baka kökur, sjá
um skemmtiatriði, þar sem hópar frá
Heiðari Ástvalds hafa ekki svo sjaldan
komið við sögu, það þarf að raða stól-
um og borðum og taka til að lokum og
þvo upp. Verkinu var fyrstu árin stjórn-
að af Ástu Einarsdóttur, en síðan tók
Kittý Gunnlaugs við af miklum myndar-
skap, studd af 20 manna kaffmefnd.
um öxl
Jólaballsnefndin hefur einnig mjög
mikilvægu hlutverki að gegna, þar sem
um er að ræða að koma yngstu afkom-
endum Siglfirðinga í samband við jóla-
sveininn og að gefa ömmum og öfum,
mömmum og pöbbum tækifæri til að
hittast og rabba saman yfir kaffibolla
milli jóla og nýárs og rifja upp gömul
jólaböll á Siglufirði og e.t.v. heimsóknir
Kjötkróks í gömlu kjötbúðina á Siglu-
firði fyrir þá sem það muna. Hin síð-
ustu ár hefur Hulda Sigtryggsdóttir
stjórnað störfum nefndarinnar af mikilli
röggsemi, en á undan henni var Hjördís
Júlíusdóttir formaður nefndarinnar.
Árshátíðir, afmælishátíðir, þorrablót
og síldarböll hafa einnig verið fastur
liður í starfmu og hefur gengið á ýmsu
með húsnæði, aðsókn og nefndaforystu
í þeim málum. Nefndaformenn hafa
verið Rakel Pálsdóttir, Jónas Skúlason og
síðan þau Guðmundur Stefán Jónsson,
Helga Ottósdóttir og Ólafur Baldursson
og hafa þau ásamt fjölda öðru fólki
unnið mikið og óeigingjarnt starf á
þessum vettvangi. Nú sem stendur eru
þau í miðju kafi í undirbúningi að
glæsilegri afmælishátíð félagsins að
Hótel Sögu þ. 13. október nk., þar sem
forseti Islands og heitkona hans verða
væntanlega heiðursgestir kvöldsins.
Annað merkilegt félagsstarf fer fram í
félagatalsnefnd þar sem Jónas Skúla,
Steini Birgis og Margrét Birgisdóttir ráða
ríkjum. Anna Laufey Þórhallsdóttir vann
hér áður fyrr þrekvirki á því sviði ásamt
mörgum öðrum störfum í þágu félags-
ins. Minningarkortafulltrúar eru þær
ágætu konur Ásta Einars og Valgerður
Bílddal, en útilífsnefndin hefur stundað
útilífið svo stíft, að hennar hefur vart
orðið vart innan dyra. Mikil leynd hvílir
yfir störfum þeirrar nefndar.
Sigfirðingafélagið hefur alla jafna gef-
ið út fréttablað, sem komið hefur út
nokkrum sinnum á ári. Framan af var
Gunnar Trausti traustur ritstjóri frétta-
blaðsins og komu þar einnig við sögu
þær Sólveig Ólafsdóttir og Hlín Sigurð-
ardóttir. Hin seinni ár hefur Jóna Hilm-
ars verið einvaldur á fréttablaðinu og
stjórnað því með slíkum skörungsskap
að sómi hefur verið að. Það er synd að
félagið hefur ekki verið í stakk búið líkt
og önnur átthagafélög til að búa betur
að ritstjóranum þannig að blaðið og fé-
------------♦-------------------
Jón Sœmundur Sigurjónsson
lagsmenn hefðu notið enn betur.
Félagið hefur átt því láni að fagna að
flestir stjórnarmenn hafa sýnt mikla
tryggð við félagið og Siglufjörð og lagt
fram ómælda vinnu í gegn um tíðina.
Varaformaður félagsins hefur lengst af
verið Gréta Guðmundsdóttir og hefur
hún sennilega verið lengst allra í stjórn
félagsins. Halli Óskars hefur ekki verið
öllu skemur í stjórninni, en þau Gréta
eru traustir samstarfsmenn og miklir
Siglfirðingar.
Þegar ég nú kveð stjórnarstörf í félag-
inu frá og með næsta aðalfundi, án þess
auðvitað að kveðja félagið sjálft, þá
þakka ég öllu þessu góða fólki samstarf-
ið og fleirum sem ekki hafa verið
nefndir. Einn hef ég þó geymt þar til
síðast, því það er traustur persónulegur
vinur sem ég á mikið að þakka fyrir
náið samstarf og vandaða umfjöllun um
fjármál félagsins, þannig að þau hafa
ætíð verið í góðu horfi, en það er Karl
Ragnars, sem kom með mér inn í stjórn
félagsins og staðið þar eins og klettur
alla tíð, traustur og áreiðanlegur.
Siglfirðingar horfa á langa sögu varð-
andi átthagafélög, þannig að það er ekki
nema von að þeir hafi sjálfir stofnað
slíkt félag eftir að þeir hófu búflutninga
að heiman fyrir alvöru. Siglufjörður
síðustu aldar er byggður upp af fólki,
sem kom annars staðar frá. Hvergi á
byggðu bóli voru til eins mörg átthaga-
félög eins og á Siglufirði um miðja síð-
ustu öldina. Átthagafélög voru annars
staðar nánast óþekkt. Heima á Siglufirði
vorum við Skagfirðingar, Eyfirðingar,
Þingeyingar, Vestfirðingar, Austfirðingar
og Dalamenn. Sunnlendingar voru ófá-
ir, en höfðu vart félag með sér. Hér á
Reykjavíkursvæðinu erum við hins veg-
ar öll Siglfirðingar, því það er þaðan
sem við komum.