Vesturland - 24.12.1963, Blaðsíða 14

14
VESTURLAND
um einn fingur mér og fylgdi
sú skýring að nú myndi hætta
að blæða.
Fleiri úr hópnum tíndust
nú að og fengu sér lúr innan
um farangurinn. Aðrir fóru
að skoða borgina og enn aðrir
leituðu uppr baðströnd, en það
var sameiginlegt með öllum
þennan dag að þrá að kom-
ast í gott bað. Um kvöld-
matarleytið komumst við svo
um borð í skipið, sem flutti
okkur yfir hafið. Það ágæta
skip heitir m/s Appia eign
ítalsks- grísks skipafélags.
Hafði það farþegarými fyrir
835 farþega og gat tekið á
bilaþilfar um 125 sex manna
bila.
Ferðin með skipinu verður
eitt af því ógleymanlega,
þarna gat maður baðað sig
eins og mann lysti. Þama var
útisundlaug, bar, gott svefn-
pláss loftkæld setustofa og
fl. og fl.
Við kvöldverðinn höfð-
um við 27 átta þjóna 'i kring-
um okkur, borðuðum alls
konar gras og grænmeti,
að ógleymdum sniglunum. og
þarna rann kalt vatnið og
svaladrykkir í okkur eins og
í botnlausar tunnur.
Við komum til Patras í
Grikklandi seinni hluta dags
29. júlí og ókum svo þaðan
í bíl til Aþenu. Sú keyrsla
tók milli 6 og 7 tíma.
Aksturinn þessa leið verður
mér lengi minnisstæður og þá
einkum seinni hlutinn, því að
þá ókökumaðurinn sem vit-
laus væri. Leið okkar lá utan
í brattri hlíð, þar sem vegur-
inn var víða sprengdur inn í
hlíðina en fyrir neðan var
brattinn beint í sjó.
Á eftir okkur fór stór vöru-
flutningabifreið, stjórnandi
hennar marg-flautaði og gaf
ljósmerki um að hann vildi
komast fram fyrir okkar bif-
reið, en bílstjórinn okkar
vildi hvergi láta sig. Gerði
hann sér oftlega leik að því
að beygja í veg fyrir flutn-
ingabifreiðina þegar hinn
reyndi að fara fram úr, en
hann varð þó að láta sig
þegar kom á beinni og breið-
ari veg.
Við komum til Aþenu kl.
1 aðfaranótt þess 30. júlí og
tóku grískir skátar þar á
móti okkur og komu okkur
fyrir til gistingar í fimleika-
húsi, sem gríski herinn á.
Þar sváfum við nánast undir
berum himni því önnur hlið
hússins var aðeins nokkrar
súlur.
Við fórum svo á fætur árla
morguns, fórum í bað og
löguðum útlitið á sjálfum
okkur eftir föngum, en síðan
var farið á matsölustað til
þess að borða og því næst
í banka til að skipta pening-
um. Rétt fyrir klukkan ellefu
fórum við svo af stað síðasta
spölinn til mótssvæðisins.
Ferðin frá Aþenu til Mara-
þonvalla tók um eina klukku-
stund, og er þar var komið,
var fljótlega tekið til við að
koma sér fyrir. Okkur var
bent á afmarkað svæði, sem
okkur var sagt að girða af
og síðan notfæra okkur eftir
beztu getu. Við fengum að
láni frá gríska hemum 11
tjöld. Við áttum í nokkrum
erfiðleikum við að tjalda
vegna þess að jarðvegurinn
var eins og steypa, gróður
var harla lítill, aðeins mjög
gróft og harðgert gras. Það
kom sér því vissulega vel að
flestir höfðu vindsængur
undir svefnpokana. Það þurfti
ekki að grafa neinar vatns-
gryfjur í kringum tjöldin
eins og vant er í fastatjald-
búð á íslandi, ekki þurfti að
óttast rigningu, hins vegar
var æskilegra að tjöldin sneru
þannig, að þau opnuðust á
móti vindáttinni svo að mað-
ur gæti notað svalann þegar
heitast var. Hitinn var alltaf
að angra okkur enda var
hann oftast á milli 35 og 42
gráður á Celsíus, en það sem
hjálpaði, var að við komumst
hvenær sem við vildum annað-
hvort í bað eða sjóinn og svo
var allan tímann vindblástur
úr sömu áttinni.. Það þótti
okkur verst, að ekki var
neins staðar að fá kalt
drykkjarvatn. Það, sem
við höfðum af dykkjarvatni,
var flutt um óraveg í flösk-
um og því alltaf ylvolgt.
Mótið var sett 1. ágúst
með hátíðlegri athöfn af
Konstantín ríkisarfa Grikkja.
Mótið sóttu 14000 skátar frá
yfir 80 þjóðum, mótsvæðinu
var skipt niður í tólf hluta,
sem svo var aftur skipt í
25 svæði hverjum hluta.
Næsta svæði við okkur var
autt allan tímann, að öðru
leyti en því, að þar stóð fána-
stöng og blakti á henni fáni
Filippseyinga í hálfa stöng.
Flestir Filippseyingamir,
sem ætluðu á mótið fórust
í flugslysi skammt frá Bom-
bay á Indlandi.
Timinn á mótinu leið fljótt
því nóg var að gera bæði
við leik og störf.
Margir kynntust í ýmis
konar gagnkvæmum boðum,
sem voru á milli tjaldbúða.
Sunnudaginn 11. ágúst var
mótinu svo slitið eftir það
var fljóLlega gengið í að taka
saman farangurinn og ferð-
búnir vorum við árla morguns
12. ágúst og var nú haldið
til Aþenu aftur. Þar vorum
við í þrjá daga og skoðuðum
við borgina og verzluðum
lítils háttar.
1 Aþenu er ótal margt, sem
augu ferðamannsins sjá, bæði
gamalt og nýtt.
Meðal annars skoðuðum við
þar Akrópólis, sem er einn
stærsti og minnisstæðasti
varði um gríska fornmenn-
ingu, en ég treysti mér ekki
til að greina neitt frá sögu
hennar vegna þess að það er
viðfangsefni eitt út af fyrir
sig.
Frá Aþenu fórum við svo
um Píræus aftur til baka á-
leiðis norður.
Farkosturinn, sem við fór-
um með frá Píræus til Brin
disi, með viðkomu í Iþöku
og Korfu, var tæplega þess
verður að á hann sé
minnzt 60 ára gamall kláfur
ættaður frá Ameríku.
Þarna um borð áttum við,
að ég tel, verstu stundirnar í
allri ferðinni, ekki sízt fyrir
það, að við höfðum svefn-
pláss undir sjólínu, niðri á
tíM'l'Íjr
C dekki loftræsting var sama
og engin og var líkast því
sem maður væH í gufubaði.
Við vorum aftur komnir til
Brindisi á ítalíu að morgni
þess 16. ágúst og var haldið
samdægurs til Napólí með
lest og komið þangað um
kvöldið.
Þann 17. ágúst skoðuðum
við meðal annars Vesúvíus,
sem flestum þótti fátt til um
og einnig Pompei og verður
hún lengi hugstæð.
Um kvöldið var svo farið
til Rómar og tók ferðin
þangað um 2y2 tíma. í Róm
var svo dvalið 18. og 19.
ágúst og framá miðjan dag
þann 20.
Þar skoðuðum við ýmsa
merkisstaði. Óteljandi gamlar
byggingar, rústir, minnis-
varða og gosbrunna, Colos-
seum, Katakombur, Lista-
safnið í Páfagarði og að ó
gleymdri Péturskirkjunni,
þessu stórkostlega listaverki
hvar sem á hana er litið.
Péturskirkjan gleymist seint
og listaverkin þar. Maður var
bókstaflega orðlaus af undrun
og hafði þó búizt við ýmsu.
Til London var svo flogið
20. ágúst og var farkostur-
inn Comet-þota frá B.E.A.
Hún skilaði okkur til London
á 2 y2 tíma og fannst flestum
koman þangað vera líkust því,
sem við værum komnir heim.
Á ég þar við að þá kom-
umst við aftur í snertingu
við það umhverfi sem okkur
er öllum tamast ekki sízt
loftslagið og svo matarræðið.
1 London skiptist nú hóp-
urinn. Um helmingur fór
heim morguninn eftir, en
aðrir urðu eftir til 25. ágúst.
Þeir, sem eftir urðu notuðu
tímann einkum til að fara
í verzlanir og að skoða staði
sem fýsilegir voru ferðalöng-
um.
Sem fyrr segir var flogið
til Reykjavíkur með Viscount-
vél frá F.l 25. ágúst og
komum við Isfirðingarnir svo
hingað til ísafjarðar fljótlega
eftir það. Ég kom heim 28.
ágúst þá var lokið dásamlegri
ferð með mjög góðum og
samhentum drengjum, ferð
sem yljar endurminningunum
um ókomin ár og æsir upp
þá hvöt að komast aftur á
Jamboree.
Hver veit nema aftur verði
lagt upp 1967 og þá á Jam-
boree í Bandaríkjunum. Við
vonum og biðjum þann, sem
öllur ræður, að hann veiti
okkur slíkt tækifæri. Ég vil
svo að lokum þakka ferðafé-
lögunum skemmtilega ferð og
sérstaklega fararstjóranum
góða stjórn í ferðinni.
Garðar S. Einarsson.
★
Gáta
Rann ég frá raupi, ( = Hóli,
þ. e. í Bolungarvík) rataði
síðan á tólf íiska, (= Eyri,
þ.e. í Seyðisfirði) þar eftir
íékk ég þungan móð
(= Ögur)
(Björn Guðmundsson í Ögri)
Hjá Akropolis
Séð yfir Pompei