Heilbrigðismál - 01.07.1966, Blaðsíða 17

ki .). Ég reykti 2 pakka á dag og saug nxest-
allan reykinn niður í lungun. Þegar 20 ára
vist minni í sjóhernum lauk, iór ég í háskól-
ann í North Carolina. Að loknu prófi fékk
ég starf við San Diego sambandið.
Kvöld nokkurt á leið xit í bílinn minn
fékk ég hálfgert aðsvif og slagaði út til
vinstri. Ég hafði íeykt stanzlaust alit kvöld-
ið og fann að það var orsökin. Við Muriel,
konan mín, reyndum að fara í bindindi,
það stóð í viku.
Eiginlega hafði ég ekkert yndi af reyk-
ingunum, nema fyrstu sígarettunni að
morgninum, annaxrs naut ég þeirra aldrei.
Ibagðið í munninum á mér var eins og
af fugladriti. Ég fékk lungnaþembu og varð
andstuttur. Reykingarnar eyðilögðu matar-
lystina. Ég kvefaðist jafnt og þétt. Árið
1956 reykti ég meira en nokkru sinni áður.
Ég fór til Honolulu til að vinna hjá Star-
Bulletin.
í jxiní 1965 fór ég að fá magaverki, og ég
varð að fara á fætur á hálftíma fresti alla
nóttina til að drekka mjólk og reykja síga-
rettur.
í september 1965 fékk ég óstöðvandi
hósta. Ég varð hás og fann til nístandi sárs-
auka í brjóstinu vinstra megin.
Ég fór til læknisins míns og lxann sendi
mig í röntgenskoðun. Þú ert með mein-
sernd í lunganu, sagði hann. Fjórum dög-
um seinna tók lungnaskurðlæknir úr mér
vinstra lungað. Eftir mánuð var ég orðinn
vinnxxfær. Ég hafði ekkert reykt síðan dag-
inn áðxir en ég var skorinn upp. Það var
ekkert erlitt að hætta, þó var ég knúinn til
þess.
Mér fór prýðilega fram, þyngdist xxm 10
pund og leið vel. Þriðja janúar fannst mér
ég vera orðinn kvefaður. Ég fór til skurð-
læknisins míns, hann dældi rauðvínslituð-
um vökva út xir brjóstholinu. Eg fór til
hans nokkrum sinnxun, og læknirinn rninn
sagði: þetta fer að styttast.
Seinna sagði konan mín mér að hann
lxefði sagt sér, þegar eftir aðgerðina, að ég
gæti ekki lifað í heilt ár. Hún vildi ekki
trúa því og sagði mér það ekki. Ég ásaka
hana ekki fyrir það.
Það eru til 4 tegundir af lungnakrabba-
nxeini. Vaxtarlnaðinix virðist fara mjög eft-
ir lxver tegxuidin er. Læknirinn minn sagði
mér þetta. Hann sagði mér líka að af hverj-
um 20 með lungnakrabba lifði einn af. Hin-
ir 19 deyja. Þetta er nú lífsvonin, það er að
segja sé allt gert sem hægt er til að bjarga
sjúklingunum. Þar er ekki um nein helm-
ingaskipti að ræða eins og gildir um sximar
aðrar krabbameinstegundir. Læknirinn
minn lítur á það sem köllun sína að fá fólk
til að hætta reykingum. Hann segir að sam-
bandið á milli lungnakrabba og reykinga
verði ekki véfengt. Það er áætlað að einn af
hverjum 8 karlmönnum sem reykja mikið
(20 sígarettur eða meira á dag) í 20 ár fái
lungnakrabba.
Lungnakrabbameinið er ekki það eina
sem leiðir af reykingunum. Þær tvöfalda
hættuna á að fá kransæðasjxikdóma og lík-
urnar til að deyja úr lungnaþembxx tólflald-
ast. Krabbamein í munni, barkakýli, vél-
inda og víðar kemur þar einnig til skjal-
anna.
Ég er hræddur unx að læknarnir séxx
stundum miður sín xit af þessu. Þeir aðvara
fólkið en því er ekki sinnt.
Tóbaksauglýsingarnar ganga ljósum log-
um. Læknirinn minn segir að milljónum
dollara sé eytt í allskonar auglýsingar, til
jxess að telja fólki trxi xnxx að reykingarnar
geti bætt því xxpp allskonar vankanta. Á
Ítalíu og í Stóra-Bretlandi hefur verið sett
bann við öllum tóbaksauglýsingum í sjón-
varpi. Ég lield það sé spor í rétta átt ,því
eins og læknirinn segir, það á að gera allt
til að hindra að börnin byrji.
Ég veit ekkert hvort nokkur hættir að
reykja vegna þessarar sögxi. Ég efast xxm það.
Ekki ein einasta sál sem ég hef hvatt til að
FRÉTTAIXRlíF UM HEIL15RIGBISMÁL
17