Samtíðin - 01.10.1936, Side 21

SAMTÍÐIN
19
AXEL KRISTJÁNSSON:
Um fiskverkun
[Höfundur þessarar greinar er ungur maöur, sem fyrir tveim árum lauk námi
Vlfi Köbenhavns Teknikum og vinnur nú á teiknistofu hjá vélaverksmiðjunni „At-
las“ í Khöfn].
Fiskveiðar eru höfuðatvinnuveg-
ll1' okkar íslendinga, og stöndum
Vlð á því sviði framarlega. Hingað
(il höfum við þó aðallega látið okk-
hr nægja að verka saltfisk. Fram
hl síðustu ára hefir mátt vel við
slikt una, þar sem saltfisksmarkað-
llr okkar hefir reynst öruggur. En
S]ðan „kreppan“ kom til sögunnar,
hefir alt orðið örðugra viðfangs, og
bendir nú margt til þess, að horf-
Urnar fyrir sölu á islenskum salt-
fiski muni stórum versna. Ástæð-
hrnar til þessa eru einkum tvær:
f) Breyting á miílirikjaviðskiptum,
bannig að vörur verða að koma
fyrir vörur (clearing). 2) Að sum-
ar þær þjóðir, sem áður keyptu
einkum saltfisk af okkur, hafa
s.iálfar ráðist í að smiða stóra ný-
llsku hotnvörpunga, sem sendir eru
tn veiða við ísland og Nýfundna-
and. Þar með eru þessar þjóðir að
Sera tilraun til að verða sjálfum
s°r nógar á þessu sviði.
ÁTýjar og stórbættar aðferðir í
seli- 0g frystingartækninni gera
bað orðið að verkum, að hæ<?t
að selja frystan fisk og létta þar
Uleð stórlega á saltfisksmarkaðin-
llrn. Það ætti t. d. ekki að þurfa
salta nema nokkuð af þeim
fiski, sem veiddur er í botnvörpur.
en mestallan þann fisk, sem veidd-
ur er á smærri skip og vélbáta, ætti
framvegis að frvsta. Véllíátar eru
ekki að jafnaði lengur í hverri
veiðiferð en svo, að þeir skila fisk-
inum glænýjum á land.
Upp á siðkastið hafa þær þjóðir,
er fiskveiðar stunda, gert alt, sen
i þeirra valdi hefir staðið, til þess
að bæta fiskverkun sína. Eitt af þvi,
sem þeim hefir gefist best, eru fiski-
flök, fryst í % kg. bögglum, svo að
aðeins eitt atriði sé nefnt i þessu
sambandi. En allar þær aðferðir,
sem rutt hafa sér til rúms í þess-
um efnum á siðustu timum, eru
stórlega athygliverðar.
Jafnvel jafnfámenn þjóð og Fær-
eyingar hafa séð, að ekki tjáir ann-
að en að fylgjast sem best með i
fiskverkun og hafa þvi nýlega
keypt sér stóran botnvörpung með
nýtisku tækjum, þar á meðal frysti-
vélum, til þess að fn.rsta með fiski-
flök. En þau hafa revnst afhragðs
verslunarvara.
Islendingum er það lífsnauðsvn
að verða samskonar öndvegisþjóð á
markaðinum fyrir alls konar fryst-
an fisk, eins og þeir hafa hingað
til verið öndvegisþjóð á saltfisk-