Samtíðin - 01.04.1947, Blaðsíða 8

4
SAMTÍÐIN
erfitt er að fá viðunandi starfsstúlkur,
húsmæðrum til aðstoðar, og: að öll höfn-
um við, hvað líkamann áhrærir, í sams
konar íbúð í kirkjugarðinum, ef við verð-
um þá ekki brennd og askan látin i enn
minni geymslu en líkkistuna.
í sænsku blaði var nýlega rætt í gamni
og alvöru um svefnherbergi fólks, sem
eru sannarlega mikilvægur hluti af íbúð-
um þess, þar sem menn eyða að jafnaði
þriðjungi ævinnar í svefnherberginu. Hinn
sænski greinarhöfundur sagði eitthvað á
þessa leið: Svefnherbergismenningin
virðist alveg vera að fara í hundana víða
hér í landi. Bæði í sveit og borg fer mjög
illa um fólk í rúminu á nóttunni. Nýtízku
íbúðirnar í bæjunum valda því, að svefn-
bergin eru í þann veginn að hverfa. Nú
sefur fólk orðið í alls konar húsgögnum:
„ottómönum", legubekkjum, skápum, bað-
kerum o. s. frv. Dæmi eru til þess, að
matborðum er að næturlagi breytt í hvílu-
rúm. Rúmið, þessi staður, sem við dvelj-
umst í þriðja hluta sólarhringsins, er á
mörgum heimilum það húsgagn, sem reynt
er með ýmsu móti að fela. Rúmið þykir
orðið til skammar. Menn fyrirverða sig
fyrir, að það sjáist. — Síðan koma ýmsar
bollaleggingar um það, hvernig rúm eigi
að vera, en ekki þykir ástæða til að til-
færa þær, því að ekki er líklegt, að slíkt
sé tímabært hér á landi fyrr en eftir
100—200 ár.
Ástandið í húsnæðismálum íslendinga
í dag virðist vera þannig: Fjöldi fólks er
húsnæðislaus, margt fólk býr í óviðun-
andi íbúðum, en allt of margar fjölskyld-
ur, sem virðast vera á þeirri grænu grein
í þessum efnum, stynja undan vankönt-
unum á íbúðum sínum. Á bernskuheimili
mínu uppi í sveit mátti heita, að aldrei
væri komið inn í skásta herbergið í hús-
inu, nema þegar gest bar að garði. Það
átti víst að heita einhvers konar „stáss-
stofa", en við heimilisfólkið höfðum næsta
lítið af þeim helgidómi að segja. Þetta
kom þó ekki að sök, bví að í húsinu var
fjöldi herbergja. En vonandi víkur stáss-
stofu-hugsjónin bráðlega fyrir hagkvæm-
ari sjónarraiðum. Greinin um hhignun
sænsku svefnherbergismenningarinnar
minnti mig á það, sem nýlátinn vinur
sagði eitt sinn við mig. Það var á þessa
leið: Hér virðist fólki alveg vera sama
um svefnherbergin sín. Þau mega gjarnan
vera sannkallaðar ruslakytrur. En ef ég
byggi hús, skal ég sjá um, að svefnher-
bergið verði stærsta og viðhafnarmesta
herbergið í íbúðinni. Þar eyði ég mest-
öllum þeim tíma, sem ég á sjálfur ráð á,
öðrum en matmálstímum, þvi allan dag-
inn starfa ég utan heimilis míns. Og ef
ég verð veikur, er ég allan sólarhringinn
í svefnherberginu.
Vitiö þér þetta ?
Svörin eru á bls. 29.
1. Hver orti þetta:
Hvað sveimar að mér svo sætt
og hlýtt
sem sólskinsmorgunn á vori?
2. Hverjar eru helztar hinna svo-
nefndu Cralþjóða (finnsk-úgr-
ísku þjóða)?
3. Hvaða stríðsviðburður gerðist 6.
júní 1944?
4. Hver var herkostnaður Þjóðverja
í síðustu heimsstyrjöld?
5. Hvaða þrjú farþegaskip voru
stærst í byrjun stríðsins 1939—
45?
ÞEIR áskrifendur Samtíðarinnar, sem
enn eiga ógreitt árgjald sitt fyrir 1947
(kr. 20.00), eru vinsamlega beðnir að
greiða það strax.
Sigurgeir
Sigurjónsson
hæstaréttarmálaflutningsmaður.
Aðalstræti 8 — Sími 1043
Skrifstofutími 10—12 og 1—6