Samtíðin - 01.06.1956, Síða 20

1(5
SAMTÍÐIN
-f/m víöa verötd—
Nafnafalsari tekinn
úr umferð.
JOSE TAVARES var einn af
ægilegustu nafnafölsurum i Portúgal.
Árum sanian lék hann þá list að fara
í hvern bankann af öðrum, bæði i
Portúgal og á Spáni, með falskar á-
vísanir og fá þær greiddar. Hann lét
sig auk heldur ekki muna um að
skreppa til Frakklands og Belgíu og
narra þar sem svarar 500.000 ísl. kr.
út úr bönkum með þessum vélráðum.
Dag einn framvísaði Tavares
falskri ávísun i banka i Lissabon, en
var þá samstundis tekinn fastur,
ekki af því að neitt sæist atlmgavert
við nafn útgefandans, heldur vegna
J)ess að hann hafði þá nýlega verið
tekinn fastur vegna eiturlyfjasölu.
Lögreglan hafði skipað hönkunum
að handsama hvern þann, er kæmi
með ávísun útgefna af eiturlyfjasal-
anum. Tavares færði sönnur á, að
hann hefði ekki átt nein viðskipti við
smyglarann, en meðan á því stóð,
áttaði réttvísin sig á því, að hann
var nafnafalsarinn, sem hún hafði
árum saman leitað með logandi ljósi.
Enginn banki gat betur séð en
að nöfnin á ávísunum falsarans væru
eins og þau áttu að vera, en hand-
hafar nafnanna vildu ekki kannast
við að hafa skrifað þau. Tavares
hafði dottið ofan á algerlega örugga
nafnafölsunaraðferð, sem hann liarð-
neitaði að skýra lögreglunni frá, enda
þótt honum væri hótað lífstíðar-
l'angavist.
Yfirvöld Portúgals íhuguðu mál
þetta vandlega og komust að þeirri
niðurstöðu, að stórhættulegt gæti
orðið að hneppa Tavares i varðhald,
því að vel mætti svo fara, að hann
kenndi öðrum föngum glæpalist sína!
Þau buðu honum því ókeypis för til
Madeira og geysimikla fjárhæð að
auki, ef hann lofaði tvennu: að kenna
engum nafnafölsun og að hverfa
aldrei heim aftur til Portúgal. Tavar-
es gleypti við þessu rausnarboði, enda
heið hans að öðrum kosti 20 ára refsi-
vist.
★ örðug vatnssókn.
TIL ERU þeir staðir í heimi hér,
þar sem drykkjarvatn er ekki að
hafa nema á hafsbotni. Meðal þeirra
er eyjan Nangone. Jarðvegur eyjar
þessarar er svo gljúpur, að allt rign-
ingarvatn, sem á hana felluiy sígur
undir eins niður úr honum og mynd-
ar rennsli neðan jarðai’, er síðan
konxa upp úr hafsbotninum við eyj-
una. Þegar íbúa Nangone þyrstii',
vei’ða þeir að gera svo vel að kafa
niður að þessum neðansjávarupp-
sprettum og drekka af þeim. Kafa þá
venjulega tveir saman, og stendur sá
óþyrsti á baki þess þyi'sta til þess að
halda honum niðri á botni, rneðan
hann teygar uppspi'ettuvatnið.
ER JÖRÐIN að vei'ða of þéttbýl?
spyi’ja menn um heim allan. Barna-
dauðinn hefur minnkað geysilega á
síðustu áratugum og mannsævin
lengst. Telst mönnum til, að mann-
kyninu fjölgi nú árlega um 30
milljónir.