Samtíðin - 01.10.1959, Blaðsíða 19

SAMTÍÐIN
15
ára aldurs (árið 1948), von Hinden-
burg var forseti Þýzkalands, er hann
lézt 87 ára gamall (árið 1934). —
Finnsku forsetarnir, Mannerheim og
Paasikivi, gegndu embættum til 79
og 86 ára aldurs. Þessir brezku for-
sætisráSherrar sátu í embættum sem
liér segir: Palmerstone til 81, Bea-
consfield til 76, Baldwin til 70, Cham-
berlain til 71 og Churchill unz hann
var 81 árs. Smuts gamli i SuSur-
Afriku féll í kosningum, er hann var
78 ára (1948). Svo maSur gleymi
nú ekki Frökkum, skal þess aSeins
getiS, aS Clemenceau lét af forsætis-
ráðherraembætti 79 ára gamall
(treysti sér þá vel til aS verSa for-
seti lýSveldisins) og Petain marskálk-
ur var leiStogi franska rikisins til 88
ára aldurs.
Þróunin stefnir nú óSum aS þvi,
aS stjórnmálamenn nútímans eigi
eftir aS sitja fundi, þar sem stórmál-
um verSur ráðiS til lykta undir for-
sæti glöggskyggnra og heilsugóSra
níræSra manna. Og sennilegt þykir,
aS þess verSi ekki ýkjalangt aS híSa,
aS forsætisráSherrar fái heillaskeyti
100 ára gamlir.
Ung blómarós ók bíl. Allt í einu varS
eitthvað að vélinni. Góða stund blikuðu
umferðarljósin jram undan, grœn og
rauð til skiptis, en ekki haggaðist bíll-
inn. Loks kom lögregluþjónn vaðandi
og sagði:
„Hvað er þetta, ungfrú, líkar yður
bara hvorugur liturinn á ljósunum?“
Borðið físk og sparið
FISKHÖLLIN
Tryggvagötu 2. — Sími 11240.
SANNAÐU TIL:
að áhyggjur þínar eru eins og ruggu-
stóll. Þú hjakkar þar alltaf í sama
farinu.
♦
að sá maður er alveg óþolandi, sem
heldur áfram aS segja þér frá líS-
an sinni, ef þú spyrð hann í mesta
sakleysi, hvernig honum liði.
♦
aS iðjuleysingjar njóta þess bezt að
hafa mikið að gera og koma engu
í verk.
♦
að margir myndu eiga stórum hetri
elliár, ef þeir væru ekki alltaf að
safna fé til þeirra.
♦
að sumir menn eru sjálfir valdir að
þeim vandamálum, sem þeir eru
alltaf að fjargviðrast yfir.
Manndýrkun
HERLÆKNIR var að bisa við að
ná kúlu úr síðunni á einum af ridd-
urum Napóleons mikla.
„Ég vona, að þér finnið ekki mjög
mikið til,“ sagði læknirinn.
„SkeriS dýpra,“ anzaði maðurinn,
„þá munuð þér finna keisarann varð-
veittan í hjarta minu.“
SAMI læknir var að enda við að
taka handlegg af öðrum hermanni
Napóleons. HermaSurinn greip af-
höggna handlegginn, lyfti lionum og
hrópaði: „Lifi keisarinn! Lifi Napó-
leon!“