Fréttablaðið - 23.04.2010, Blaðsíða 17

FÖSTUDAGUR 23. apríl 2010 17
ÓDÝRT
15%
AFSLÁT
TUR
Dekk
á frábæru verði!
Öll verð eru birt m
eð fyrirvara um
prentvillur og/ eða m
yndabrengl.
betri
kaup
Gerðu verð
samanburð
Fyrstir kom
a
– fyrstir fá
af umfelgu
n hjá
Hjólkó með
öllum
dekkjum fr
á BYKO
FÓLKSBÍLADEKK:
14” 175/65R14Vnr. 49980404
14” 185/65R14Vnr. 49980406
14” 185/70 R14Vnr. 49980407
15” 185/60R15Vnr. 49980405
15” 195/65R15Vnr. 49980409
17” 225/65R17Vnr. 49980431
JEPPADEKK:
17” 265/65 R17Vnr. 49980432
6.990
7.990
7.990
9.900
8.990
19.900
27.900
Í þriggja mínútna göngufjar-lægð við heimili mitt eru að
minnsta kosti þrír rólóvellir,
opnir almenningi. Sé gengið í
fimm mínútur er hægt að velja
um sjö ólíka leikvelli. Það er
vissulega kærkomið fyrir okkur
feðga að geta valið um svo marga
staði til að róla okkur á, en því
miður er raunin sú að í níu af tíu
tilfellum erum við einu gestir
þessara ágætu leiksvæða. Sem er
fínt ef menn eru félagslega bæld-
ir en verra ef menn líta á sam-
skipti við annað fólk jákvæðum
augum.
Í stuttu máli má draga af þessu
þann lærdóm að það séu of marg-
ir rólóvellir í Reykjavík en ekki
nægjanlega margir krakkar. Vell-
irnir standa því að mestu tómir.
Hver nennir svo að vísa börnum
sínum á mannlausan leikkastala?
Enginn, og þess vegna standa
þeir áfram auðir að mestu. Vand-
inn er bæði sjálfsprottinn og
sjálfbær.
Það er á sinn hátt litið á börn
sem seinustu von hverfanna. Það
þykir fyrir löngu normið að menn
sæki vinnu utan hverfisins sem
þeir búa í.
Verslunin er horfin, þjónustan
farin, allir matsölu- og skemmti-
staðirnir eru niðri í elsta hluta
borgarinnar. En grunnskólarnir
eru enn í göngufæri við heimilið
og leikskólarnir oftast sömuleið-
is. Þar hefur seinasta varnarlín-
an verið dregin en jafnvel þar
hafa menn þurft að hopa hratt.
Ískyggilega stór hluti barna er
keyrður í skólann. Foreldrarn-
ir eru nefnilega margir hættir
að þora að láta börn sín labba því
umferðin er orðin svo þung. Stór
hluti umferðarinnar er vitan-
lega hinir foreldrarnir að keyra
börnin sín í skólann, af ótta við
umferðina. Sem sagt, annað
algjörlega sjálfbært vandamál.
Til allrar hamingju berjast
menn þó enn fyrir því að hverfin
séu barnvæn en virðast um leið
smám saman gefast upp á því
að þau geti verið væn fyrir aðra
hópa. Sú mikla áhersla sem lögð
er á börn við ráðstöfun opinna
svæða er að einhverju leyti til
merkis um þetta. Það er stutt í
næstu rólu fyrir son minn, en
langt í eitthvað sem mér finnst
skemmtilegt.
Líklegast væri það stemningu
innan hverfanna mest til fram-
dráttar ef menn tækju einhver
af þessum illa nýttu opnu svæð-
um og settu þar niður nokkur
borð með plaststólum og sólhlíf-
um með merki frá einhverjum
meintum léttbjórsframleiðanda.
Þar sem menn gætu keypt ís, gos,
bjór eða kaffi og flett tímarit-
um á sólríkum sumardegi, horft
á krakkana róla sér og skipst á
upplýsingum um aldur við hina
foreldrana.
Það þarf því einhverja afþrey-
ingu eða dægradvöl fyrir hina
eldri á opnum svæðum borgar-
innar, annars munu fáir fullorðn-
ir láta sjá sig þar, og foreldrum
líður almennt betur að hafa börn
sín þar sem aðrir foreldrar eru.
Menn þora ekki að labba í mann-
lausum hverfum, hvað þá að láta
börn sín labba í slíkum hverf-
um. Sundlaugar, verslanir og
kaffihús gegna því mikilvægu
hlutverki í því að tryggja öryggi
íbúa.
Þetta þarf að hafa í huga.
Það eru til fjölmargar leið-
ir til þess að virkja opnu svæð-
in í borginni svo þau nýtist full-
orðnum betur. Matjurtagarðar,
þar sem íbúar geta ræktað eigið
grænmeti á sumrin, eru ein leið
til þess.
Áhugi á slíku hefur víst aukist
töluvert í kreppunni, en það er
öfugsnúið að keyra daglega fimm
kílómetra í þágu sjálfbærrar
ræktunar.
Ræktunarsvæðin þurfa því
helst að vera nálægt heimilum
fólks.
Úti-bocciavöllur eða grasblett-
ur þar sem miðaldra karlmenn
gætu æft högg inn á flöt eru allt
dæmi um leiðir til að gera opnu
svæðin spennandi fyrir fullorðið
fólk. Stundum dugar einfaldlega
bekkur og vatnshani til að búa til
náttúrulegan áningarstað fyrir
hlaupara.
Menn hafa reynt að gera vel við
börnin í hverfunum sem er ekk-
ert nema frábært en á sama tíma
hafa hverfin misst aðdráttarafl
sitt gagnvart fullorðnum. Hug-
myndir eins og sú að loka róló-
velli og opna þess í stað knæpu
hljóma óneitanlega eins og full-
komið kamíkatse-stefnumál fyrir
hvaða stjórnmálamann sem legði
slíkt til. Það má vel vera. Aðal-
atriðið er hins vegar að hverfin
verða aldrei barnvæn nema að
þau séu líka „fullorðnavæn“ um
leið. Við þurfum meira en róló.
Róló burt?
Pawel Bartoszek
stærðfræðingur
Í DAG
Ef forseti Íslands á að vera til sem embætti þá þarf að vera
sátt um embættið sem samein-
ingartákn. Forseti Íslands þarf
að haga orðum sínum með hlið-
sjón af þessu mikilvæga hlut-
verki.
Hann gætir þess að erlendir
sendimenn skilji orð hans ekki
svo að Rússland eigi að fá Kefla-
víkurflugvöll.
Hann gætir þess að haga
orðum sínum ekki svo að hann
telji að Íslendingar séu gáfaðri
og hæfari en allir aðrir sem
fjármálamenn. Það gæti eins og
kunnugt er misskilist.
Hann gætir þess að haga
orðum sínum ekki svo að heimur-
inn telji að Kötlugos sé yfirvof-
andi og að landið sé þess vegna
að lokast.
Hann gætir þess að haga
orðum sínum ekki svo að rit-
stjóri víðlesnasta blaðs landsins
telji hann stökkva á næsta hljóð-
nema einkum ef hann er merktur
erlendri fréttastofu.
Hann gætir þess að haga
orðum sínum ekki þannig að
hann sé skilinn svo að hann hafni
rannsóknarnefndarskýrslunni.
Hann gætir sín að haga orðum
sínum ekki þannig að Kaupþing
muni ekki gera upp Edge-reikn-
ingana í Þýskalandi.
Nú kann Ólafur Ragnar vafa-
laust svör við þessu öllu:
■ að hann hafi aldrei sagt að
Rússar eigi að fá Keflavíkur-
flugvöll.
■ að hann hafi aldrei sagt að
Íslendingar væru betri fjár-
málamenn en aðrir.
■ að hann hafi aldrei sagt að
það væri alveg að koma Kötlu-
gos.
■ að hann hafi aldrei sagt að
Kaupþing myndi ekki gera
upp Edge-reikningana.
■ að hann stökkvi aldrei á næsta
hljóðnema merktan alþjóð-
legri fréttastofu
■ að það sé misskilningur að
hann hafi gagnrýnt skýrslu
rannsóknarnefndarinnar.
En það breytir ekki því að
forsetaembættið hefur breyst;
margir myndu telja það hafa
skaðast. Einhverjir eru sjálfsagt
ánægðir.
Í framhaldi af umræðum um
skýrslu rannsóknarnefndarinn-
ar hefur verið bent á nauðsyn
þess að endurskoða rammann
um forsetaembættið: Það eigi að
setja siðareglur um embættið, að
það eigi að setja lög um embætt-
ið og að það eigi að endurskoða
stjórnarskrárákvæðin um emb-
ættið. Það hefur jafnvel heyrst
oftar en áður að embættið eigi
að leggja niður; það sé þarflaust
tildurembætti. Þá benda aðrir á
að það þurfi að vera hægt að hafa
þjóðaratkvæðagreiðslur. En það
er mál sem Alþingi á að ákveða
og það á þá að breyta stjórnar-
skránni þannig að minnihluti
Alþingis – stór minnihluti – geti
kallað fram þjóðaratkvæði.
Allt þetta og fleira kemur upp í
hugann þessa dagana. Aðalatrið-
ið að þjóðin vill að forsetaemb-
ættið sé sameiningartákn. Eins
og í tíð Kristjáns og Vigdísar.
Eins og Kristján og Vigdís
Forsetaembættið
Svavar Gestsson
fyrrverandi ráðherra