Samtíðin - 01.06.1970, Blaðsíða 9

SAMTÍÐIN
5
„Hamingjan hjálpi, mér, hún mamma
datt í brunninn!"
„Ætli maður verði þá ekki að fá okkur
síur á kaldavatnskranana,“ svaraði maður
hennar.
Sterkur er vaninn
LANDKÖNNUÐUR kom heim eftir
fjögra ára fjarvist og féll í faðm heitt-
elskaðrar eiginkonu sinnar.
Nóttina eftir var barið á svefnherberg-
isdyrnar hjá þeim.
„Hamingjan hjálpi mér!“ hrópaði kon-
an. „Maðurinn minn er kominn!“
Þá stökk eiginmaðurinn ósjálfrátt út um
gluggann.
Þú færð kauphækkun
RÁÐNINGARSTJÓRI hjá stórfyrir-
tæki var í vandræðum með að velja einka-
i’itara handa forstjóranum úr fjölda
kvenna með prýðileg meðmæli. Loks valdi
hann eina ljóshærða, sem var alveg ómót-
stæðilega fögur. En brátt kom á daginn,
uð hún var öldungis ófróð um allt, sem
að' ritarastarfi laut, og því neyddist hann
H1 að segja henni upp.
„Blessaður láttu þér ekki detta svona
vitleysa í hug,“ sagði stúlkan. „Ég er
uefnilega búin að heita á þig að láta þig
fá verulega kauphækkun, þegar ég verð
gift forstjóranum."
vEngill hefur snortið enni þitt”
DANSKI hetjutenórinn Lauritz Mel-
chior sagði nýlega eftirfarandi sögu:
Þegar ég var ungur, vann ég mér inn
ftiargan skilding með því að syngja við
jarðarfarir, þetta frá 85—150 kr., eftir
því hver í hlut átti. Einu sinni átti ég að
syngja við viðhafnarjarðarför lagið „Eng-
ih hefur snortið enni þitt.“ Ég hóf söng-
inn, en um leið fór öll líkfylgdin að flissa
°g hélt því áfram, meðan ég var að syngja
þetta yndislega lag.
Þegar ég spurði meðhjálparann á eftir,
hvernig á þessu hefði staðið, svaraði hann:
„Sá framliðni var veitingamaður í Nýhöfn-
inni, og konan hans rotaði hann með því
að slá hann með bjórflösku í ennið.“
Fyrirmyndar kokkur
FRANSKUR veitingamaður var spurð-
ur, hvað þyrfti til þess að vera fyrirmynd-
ar kokkur. Hann svaraði:
„Að kunna að skíra sömu súpuna nýju
nafni á hverjum degi.“
Gengu í skrokk á honurn
DRENGUR kom heim úr skóla. Móður
hans brá í brún, þegar hún sá, að nefið
á honum var alsett plástrum, og spurði,
hvernig á því stæði.
„Það kom sjónhverfingamaður í skólann
í dag, kallaði á mig upp á leiksvið og tíndi
þessi ósköp af peningum úr úr nefinu á
mér. Það var nú ekkert, en þegar hann var
farinn, réðust strákarnir á mig og djöfluð-
ust á nefinu á mér til að vita, hvort ekki
væru meiri peningar eftir í því,“ svaraði
pilturinn.
Hugsaði aldrei um annað
SÁLFRÆÐINGUR var að rannsaka
innri mann 8 ára drengja. Hann fleygði
vasaklútnum sínum upp í loftið og spurði:
„Hvað dettur ykkur í hug, strákar, þegar
þið sjáið þetta?“
Svörunum rigndi yfir sálfræðinginn:
„Flugvél! Bátur! Stór fugl! Ský!“
En einn af drengjunum svaraði engu og
var mjög alvarlegur á svipinn.
„Á hvað minnir klúturinn þig?“ spurði
sálfræðingurinn.
„Á ást.“
„Hvernig má það ske?“
„Ég hugsa aldrei um annað,“ anzaði
drengurinn.