Samtíðin - 01.06.1970, Blaðsíða 20

16
SAMTÍÐIN
finningasemi, þegar ég spila, þá veit hann
betur en nokkur annar, að fyrr mundi ég
vilja deyja en bregðast tilfinningum mín-
um.
Maðurinn minn er félagsfræðingur. Ég
skrifa, ég vinn með honum. Við stofnuðum
í félagi skóla í Englandi til að hjálpa þeim,
sem eru vangefnir eða hafa orðið fyrir
slysum. Bráðum ætlum við að stofna ann-
an skóla í Frakklandi. Það er nauðsyn-
legt að kenna andlegum sjúklingum músík,
það örvar hæfileika þeirra.
Við eigum fjögur börn og höfum tekið
fjögur fósturbörn. 1 hjörtum okkar búa
átta ástvinir, án þess að gert sé upp á
milli þeirra á nokkurn hátt. Eitt af þess-
um börnum er þeldökkt. Hvað er eðlilegra ?
Það er lítið blökkubarn.“
Aðspurð, hvernig Hephzibab kæmist
yfir að sinna öllum þessum margvíslegu
störfum, svaraði hún: „Með því að æfa
mig skemur og skemur á píanóið, verður
leikur minn listrænni. Svo er margt sinnið
sem skinnið. Með því að sökkva sér niður
í sérgrein sína verður maður steinrunn-
inn. Stundum getur maður bilazt af því.
Mér er feikinóg að æfa mig tvo tíma á
dag á píanóið. Það kemur að mér, að ég
tek ekki í það mánuðum saman. En þegar
ég fer aftur að æfa mig, finnst mér eins
og ég hafi aldrei hætt því. Auðvitað er
þetta opið fyrir okkur Menuhinunum; það
veit ég vel.“
Það er álit manna, að þetta séu orð að
sönnu og að þau séu sögð án nokkurs yf-
irlætis, enda segja tónlistargagnrýnendur
Parísar, að Hephzibah Menuhin eigi
naumast sinn líka sem píanóleikari.
MINJAGRIPIR □□ GJAFAVÖRUR
VIÐ ALLRA HÆFI.
Skartgripaverzlunin EMAIL
HAFNARSTRÆTI 7 - SÍMI 2-04-75
Fallega
tízkudrottningin í París
HÚN er löngu heimsfræg fyrir fegurð,
háttvísi, vitsmuni og dugnað, og er því
engin furða, þótt þjóðsögur hafi myndazt
um hana. Ein er sú, að tízkukóngurinn
Marcel Rochas hafi fyrst rekizt á hana í
neðanjarðarlest í París. Hún var þá að
fara í tíma til leikarans Jouvets, því að
hana langaði að verða leikkona. Marcel
Rochas fékk hana ofan af því, og síðan
fór þetta alveg eins og í þjóðsögunum, að
hann réð hana til sín sem hattasýningar-
dömu, gerði hana síðan að „stjörnu“ og
kvæntist henni loks. Þannig spinnast vef-
ir ævintýranna um fólk, sem kemst með
einhverjum hætti lengra en almennt gerist.
Hitt er veruleiki, að hjónaband þeirra
Rochashjóna varð því miður skammvinnt
— aðeins 10 ár, því að Marcel andaðist í
blóma lífsins. Þeim hjónunum varð
tveggja barna auðið, pilts og stúlku.
Marchel Rochas var svo skynsamur að
stofna ilmvatnagerð, áður en hann lézt.
Það er raunar ekkert einsdæmi um tízku-
kónga í París. Þeir nefna þetta ellitrygg-
ingu sína og lifa góðu lífi á henni, eftir