19. júní - 19.06.1977, Blaðsíða 21

lærir maður það, spyrjum við. „Á
löggustöðinni. Og svo ef vondur
maður og fullur er að slá litla
krakka þá þarf að taka hann.“
Hvað gerir pabbi þinn? „Hann er
á skipi og gáir hvað mikill fiskur
er. Togararnir stela síldinni og
svo er fiskurinn seldur til
útlanda.“ Hvert til útlanda? „Til
Kanarí og Mallorca og Dan-
merkur . . .“
En af hverju ætlaðu að verða
lögga en ekki fara á sjóinn eins og
pabbi þinn? „Mamma vinnur hjá
rannsóknarlögreglunni — þess
vegna ætla ég að verða lögga. Eg
þekki eina löggu. Hún heitir
Ragna.“
Okkur fannst nú sem ekki yrði
fólksekla hjá lögreglunni í fram-
tíðinni ef fram færi sem horfði.
En næsti gestur var ósnortinn af
þessum lögregluáhuga, það var
Már Másson, 6 ára: „Eg ætla að
verða slátrari þegar ég verð stór.
Mig langar helst til að afgreiða í
búð, afgreiða kjöt eða eitthvað
svoleiðis. Mamma mín afgreiðir í
búð.“ Og þess vegna heldur hann
ekki að hann myndi gera eitthvað
annað ef hann væri stelpa.
En hvað gerir mamma þegar
hún á frí? „Stundum bakar hún á
laugardögum og líka á sunnu-
dögum, horfir á sjónvarp eða er
að búa um.“ En pabbi? „Hann er
alltaf að fara í bæinn að kaupa
eitthvað — oftast bækur. Hann
hefur svo gaman að bókum.“
Hefur mamma ekki líka gaman
að bókum? „Hún fer svo snemma
að sofa.“
Hvað leikurðu þér helst með?
„Flugvélar og flugvöll sem ég á.
Líka tvö hús.“ Dúkkur? „Nei. —
Það er einn strákur sem heitir
Krummi. Hann á dúkku.“
S.A.
Pabbi leyfir mömmu aldrci að poppa.
Már ætlar að verða slátrari.
Framhald af bls. 10.
karlmannanna tveggja, sem buðu
sig einnig fram. Þau úrslit voru
þau fyrstu sem sýndu það. Þá má
örugglega þakka hinni miklu
hugarfarsbreytingu, sem átt hef-
ur sér stað undanfarin ár. M. a.
þess vegna vil ég ekki samþykkja
þá skoðun sumra, að kona muni
ekki næstu 30 — 40 árin ná kosn-
ingu. Af tali mínu við ungt fólk,
sem nýlega hefur fengið
kosningarétt, virðist mér, að það
líti einungis á persónuna, ekki
kynferðið. Veit ég að margir eldri
og reyndari gera það einnig. En
ég veit líka að sumt eldra fólk
getur ekki hugsað sér kvenprest.
En vonandi eru þeir þó fáir.
Ég vil leyfa mér að benda á að
karlmenn hafa líka lent í þeirri
erfiðu reynslu að tapa prests-
kosningu hvað eftir annað. Þetta
úrellta kerfi, prestskosningar, er
því einnig karlmönnum þrándur
i götu, þegar þeir vilja vinna við
það sem þeir hafa menntað sig til.
En sem betur fer er enn hægt
að starfa sem prestur þó ekki
komi til kosninga. Enn eru mörg
prestaköll út um allt land prests-
laus. í einu slíku starfaði kven-
prestur í eitt ár. Að sjálfsögðu var
hún starfi sinu vel vaxin, það geta
sóknarbörn hennar staðfest. Og
þess vegna finnst mér tal manna
um að úrslit kosninganna í
Hafnarfirði skæru úr um að kona
yrði prestur á þessari öld, ekki á
rökum reist. Og ef einhverjum er
það hjartans mál að vera prestur,
þá á hann að geta sætt sig við að
starfa hvar sem er.
19