Sameiningin - 01.10.1886, Blaðsíða 1

♦
Múnaðarrit til stuffnings leirkju og kristindómi .íslendingu,
gefiff út af hinu ev. lút. kirhjufélagi ísl. í Vestrheimi.
RITSTJÓRI /ÓN B/ARNASON.
1. árg. WINNIPEG, OKTÓBER 1886. Nr. 8.
Takið á yðr mitt ok“, segir Jesús Kristr. Svo frelsari
heimsins kemr þá með ok. Kristindómrinn leggr mönn-
um byrði á herðar, sem maörinn kristinddmslaus er iaus
vik. |)að er eigi unnt aö verða kristinn og fá ekki á síg nýtt
ok um leið, óhugsanlegt að halda uppi málefni kristindómsins í
mannlegu félagi og sleppa þó við byrðar eða álögur, er þar með
fylgja. Menn fælast okið, hræðast álögurnar, og þess vegna er
allt af svo sterk mótspyrna á móti kristindóminum í lieiminum.
Allar skyldurnar, sem kristindómrinn leggr manni á herðar, eru
í augum þess manns, sem elskar það, er þeim er gagnstœtt, ok,
þungt, þreytanda, særanda ok. Spyrjum mann, sem hefir hjart-
að fullt af hatri og heift til náunga síns, hvort honum finnist
eklci þetta boðorð óþolanda ok: „Elskið óvini yðar, blessið þá,
sem yðr bnlva, gjörið þeim gott, sem hata yðr, og biðjið fyrir
þeim, sem rógbera yðr og ofsœkja“. Spyrjum mammonsþjóninn,
hvort honum þykji það ekki fráfælanda ok, þcgar Je.sús segir
við hann: „Far og sel eigur þínar og gef þær fátœkum,......
kom svo og fylg mér“. það var einu sinni á holdsvistardögum
Jesú, að hann sagði einmitt þetta við ungan ríkismann, sem til
hans kom og sem út leit fyrir að feginn vildi vera í hans flokki.
En er maðrinn hafði heyrt hvað Jesús heimtaði af honurn, varð
hann hryggr og fór í burt. Hann fældist okið, sem því fylgir
að vera kristinn maðr. þessi garnla saga er og verðr allt af ný
hvar sem verið er að halda kristindóminum fram í heiminum-
Svo lengi sem menn sjá ekki annað í kristindóminum en okið,