Sameiningin - 01.10.1886, Blaðsíða 3

göngu. það kernst luglingr á allan kristindciminu, þegar þessi
skoðan er ofan á. Allt, sem guðs orð býðr manninum, verðr
H líka að þungu og óþægilegu oki; allt það, sem leggja þarf í
sölurnar fyrir kirkju drottins, að leiðinlegum álögum, sem mönn-
Um finnst þeir ekki geta risið xindir.
þessi skoðan þarf að breytast bvervetna í söfnuðum vorum,
þar sem lnin á heima. Og fólk utan safnaðanna þarf að fá
augun opin fyrir því, að með kristindóminum só manni vcittr
hinn dýrmætasti réttr, að menn grœði svo óendanlega mikið við
að ganga frelsaranum á hönd, að með því að trúa á Jesúm Krist
geti menn verið sælir og hólpnir í iífi og dauða. þegar lifandi
sannfæring er ríkjandi í hjörtum manna fyrir þessu, þá geta
Qienn ekki annað en gengið í kristinn söfnuð, og þá vex þeim,
sein í söfnuðunum standa, ekki líkt því eins í augum og mi;
hve mikið þarf að leggja í sölurnar fyrir kirkju sina. Okið verðr
inndælt og byrðin létt.
S Á L M A B Ó KI iV N í'./ A .
(Framhald.)
það eru þannig samtals 125 sálmar í liinni nýju bók, sein
jafnframt má syngja á eldri bókina. það er tiltölulega lítið af
6ö0 sálmuin. Er þá allt hitt nýtt ? Já, að forminu eða búningn-
Qm eru allir hinir sálmarnir í bókinni nýir. Að efninu til eru
127 sálinar nýju bókarinnar auk hinna 124, sem þegar voru
nefndir, einnig til í hinni eldri bók, en búningi þeirra allra hetir
verið breytt til muna, og flestir þeir, sem frumorktir eru á út-
lendri tungu, eru gefnir í algjörlega nýjum þýðingum, sem eins
Og við mátti búast taka hinum eldri þýðingum langt fram
nærri því undantekningarlaust. Sökum þess að sumir þessara
sálma eru í hinni nýju þýðing með allt öðru stefjamáli lieldr en
í hinni eldri þýðing, þá geta þeir í fljótu bragði virzt vera allt
annað en til svarandi sálmar í liinum gamla íslen/.ka búningi
þeirra. En þessi breyting á stefjamálinu er yfir höfuð ekki breyt-
ing frá frumsálmunum útlendu. það eru hinar eldri íslenzku
þýðendr, sem frá því haf'a vikið, en ekki hinir nýju. þessir
sálmar eru þannig nú fœrðir nær hinni útlendu frummynd
sinni en áðr. það er kostr. En við þessa miklu breyting, sem
í raun og veru er til bóta og þeirra í íiestum tilfellum stórmik-