Sameiningin - 01.10.1886, Blaðsíða 7

>rþín rninning, Jesú, mjög sæt er“ (J e s ú m i n n i n g), er nú
gefinn kirkju vorri í' miklu fullkomnari mynd (eftir séra Stefán
Thdrarensen) heldr en í sálmabókinni næst á undan. þú er
frumsálmrinn latínski enn lengri og eins þýSingin af honum,
sem Grallarinn hefir.
Samkvæmt upplýsingum þeim, sem þegar eru hér gefnar, eru
þá 250 sálrnar hinnar nýju bókar í einhverri mynd aS finna í
sálmabókinni frá 1861, og þá eru 400 effir, sem skoðast mega
nú alveg nýir fyrir hina íslenzku kirkju vora, þó aS allmarg-
ir þeirra væri áSr til í hinu ágæta safni af þýddum sálmum
eftir séra Helga Hálfdanarson, sem út kom í Reykjavík 187*3,
og einstöku standi í annarri mynd í Grallaranum („Nú biSjum
vér heilagan anda“, eSa eins og sálmrinn byrjar nú: „GuS
helgr andi, heyr oss nú“) og aldamótabókinni („Skyldi’ eg míns
guSs ei göfga nafn“, nú: „Ætti ég aS láta linna“). Af sálmum
þeim, sem eftir registrinu aftan viS bókina líta út fyrir aS vera
frumsamdir á íslenzku, eru sumir, líklega þó eklci inargir, þýdd-
ir vir útlendum tungum ; þannig t. a. m. sálmrinn: „Ó, þá náS
að eiga Jesúm“, „ViS freistingum gæt þín“, og „Vor mikli læknir
hann er hér“. þeir eru allir enskir (ameríkanskir) aS uppruna,
og standa í Gospel Hymns and Sacred Songs by P. P. Bliss
and Ira D. Sankey, og upphafshending hvers um sig er svona :
>, What a friend ive have inJesus", „Yield not to temptation",
„The great 'physician now is near“. Séra Mattías Jokkumsson
þýddi hina tvo fyrst nefndu þessara sálrna og séra Helgi Hált'-
danarson hinn siSast nefnda um sumariS 1880 meSfram fyrir
bending og beiSni þess manns, sem nú er ritstjóri „Sameining-
arinnar". Af því aS í registrinu aftan viS sálmabókina sýnist
hafa veriS gjört sér aS reglu aS geta þess, éf einhver sálmr hefir
veriS orktr rit af einhverri ákveSinni ritningargrein, þá hcfSi
fariS vel á því aS til greina ritningargreinar þær, sem hver fyrir
sig af þessum sálinum er kveSinn út af, nfi.: OrSskv. b. 18, 24>
1. Kor. 10, 13, Jer. 8, 22. Sálmrinn : „Eg gleSst af ]>ví eg guSs
son á“ er kallaSr frumsaminn, en oss getr ekki betr sýnzt en
þaS sé aS efni til sami sálmr og hinn alkunni sálmr tveggja
næstu sálmabóka á undan: „Eg gleSst af því eg Jesúm á“.
Sálmrinn: „Hver sá, er góSan guS lét ráSa“ er líka auðvitaS
sami sálmr og sá,, er í hinum eldri sálmabókum byrjar svo:
„Hver sem Ijúfan guS lætr ráSa“, upphaíiega þýzkr : „ Wer nur
den lieben Gott lásst iualten“, en eftir registrinu ætti hann aS