Sameiningin - 01.10.1886, Blaðsíða 14

.innsigli ,sett í'yrir, og hermönnuna 1‘aliö á hendr að gæta graf-
arinnar. En nú eru þessir varðmenn horfnir, innsiglið er brot-
ið frá og steininum velt í burt. Gröfin er opin. Jesús er upp
risinn. Konurnar, hinir tryggu ástvinir Jesú, sem allt af höfðu
staðið við kross hans, höfðu til búið smyrsl til að smyrja með
líkið, og (iðar en sabbatsdagrinn er liðinn flýta ]?ær sér með þau
til grafarinnar til þess að votta hinum guðdómlega ástvini hið
síðasta merki elsku sinnar. Menn athugi: það eru konurnar,
sem mesta hafa þolinmœðina til að standa undir krossinum, og
það eru þær og, sem fyrstar verða til grafarinnar þennan mikla
sunnudagsmorgun. þessi heiðr kvennanna verðr aldrei frá þeim
tekinn. Látum Evu hafa verið á undan Adam til að neyta
af hinum forboðna ávexti. I hópi ástvina drottins hjá krossi
hans eru þó langtum fleiri konur en karlar. Og á hinum fyrsta
kristilega páskadagsmorgni er María frá Magdala komin til
hinnar opnuðu grafar Jesú jafnvel á undan þeim Pétri og Jó-
hannesi. þeir koma eklci til grafarinnar fyr en María hefir
hlaupið til þeirra og sagt þeim það, sem hún hafði séð, að gröf-
in var opin og tóm. þetta er sannarlega lexía fyrir lífið í vor-
urn söfnuðum. það var enginn ágreiningr um kvennréttarspurs-
málið á þeim tíma í söfnuði drottins. En konurnar skoðuðu
það hinn dýrmætasta rétt sinn að standa undir krossi hins himn-
eska ástvinar til enda og verða fyrstar til grafar hans með
sín elskumerki. Og þennan rétt notuðu þær.—„María stóð hjá
gröfinni og grét“. Hiin grét af því búið var að taka drottin
hennar burt og hún vissi ekki, hvar hann hafði verið lagðr.
Svo leit hún aftr íyrir sig. þar stóð þá Jesús, en hrin vissi
fyrst ekki, að það var hann. Jesús er á bak við hvern þann
mann, sem stendr grátandi við gröfina; en enginn nema sá, sem
persónulega talar þá við hann, veit að Jesús er þar. Og svo
grætr hann svo sárt. þú, sem trúir á Jesúm upp risinn, getr
talað við hann bæði þá og í öðrum raunasporum lífsins. það
er réttr kristins manns að mega gráta tárum trúarinnar og von-
arinnar við gröfina.
6. lexían flytr oss frá gröfinni inn í sal einn í Jerúsalem,
þar sem lærisveinarnir voru saman komnir tvö fyrstu sunnudags-
kvöldin eftir að Jesús var upp risinn. Hið fyrra kvöldið var
Tómas ekki við staddr. Jesús ltemr um luktar dyr. Hann heils-
ar upp á þá með hinni alinennu kveðju, sem tíðkaðist meðal