Fréttablaðið - 06.12.2010, Blaðsíða 16

6. desember 2010 MÁNUDAGUR16
timamot@frettabladid.is
Föstudaginn 6. desember 1985 var Hafskip
hf. lýst gjaldþrota og starfsfólki, rúmlega 350
manns, sagt upp. Allar eignir voru seldar
helsta keppinautnum Eimskipafélagi Íslands.
Samningur þess efnis, sem hljóðaði upp á
318 milljónir króna, var undirritaður 6. janúar
1986 milli þrotabúsins í umsjón borgarfógeta
og Eimskipafélagsins.
Næsta dag gaf Seðlabankinn út yfirlýsingu
þar sem hann sagðist skyldi tryggja skuld-
bindingar Útvegsbankans um sinn og að tap
Útvegsbankans næmi að minnsta kosti 350
milljónum. Á fundi þingflokks Framsóknar-
flokksins 9. desember var ákveðið að styðja
það að full rannsókn færi fram. Á Alþingi
sama dag fóru Jón Baldvin Hannibalsson og
Steingrímur J. Sigfússon, fyrir hönd stjórn-
arandstöðu, fram á að viðskiptaráðherra
gæfi skýrslur um viðskipti Útvegsbankans og
Hafskips. Þeim var lokið og gerð grein fyrir
þeim á Alþingi vorið eftir.
Heimild: wikipedia.is
ÞETTA GERÐIST: 6. DESEMBER 1985
Hafskip hf. lýst gjaldþrota
Tómas Magnús Tómasson er að eigin
sögn afkomandi Hjörrs Hálfsrekka-
konungs og Ljúfvinu, dóttur Bjarma-
konungs, en sonur þeirra var einmitt
Hámundur heljarskinn sem settist að
á Espihóli hinum syðri milli Merki-
gils og Skjálgdalsár. Tómas hefur ekki
reynst neinn ættleri, hann hefur verið
einn vinsælasti bassaleikari þjóðar-
innar í áratugi. Þekktastur er hann
fyrir leik sinn með Stuðmönnum en á
sama tíma og Stuðmenn voru að kom-
ast á koppinn lék hann í hljómsveitinni
Rifsberja, sem gengur í endurnýjun
lífdaga á Café Rosenberg í kvöld.
„Já, þetta kom nú þannig til að hann
Gylfi Kristinsson, söngvari og sál-
fræðingur í Hveragerði, smalaði okkur
saman um daginn og við fórum í stúdíó
og tókum upp nokkur lög að gamni,“
segir Tómas. „Og upp úr því kom fram
þessi hugmynd að koma fram á tónleik-
um sem verður að veruleika í kvöld.“
Ekki er víst að allir lesendur átti sig
á nafninu Rifsberja og Tómas fellst á
að rifja upp söguna. „Það má eiginlega
segja að Rifsberja hafi verið undan-
fari Stuðmanna,“ segir hann. „Þetta
var hljómsveit sem við vorum í ég,
Þórður Árna, Ásgeir Óskars og Gylfi
Kristinsson. Stuðmenn voru náttúru-
lega orðnir til í Hamrahlíðinni á þess-
um tíma, en Rifsberja sló í gegn langt
á undan þeim. Blómatímabilið stóð
frá 1971 til 1973 og ég held ég megi
segja að við höfum átt við töluverðar
vinsældir að stríða á því tímabili. Við
vorum bara ungir drengir, ég sautján
og Þórður nítján ára, og vorum mikið
í hörðu rokki sem vinsælt var á þeim
tíma. Vorum að kovera Jimi Hendr-
ix, Deep Purple og Black Sabbath og
svona. Alger ábreiðuhljómsveit eins
og flestar hljómsveitir á Íslandi voru
á þeim tíma.“
En nú eru tónleikarnir í kvöld blús-
tónleikar, hvernig fellur prógram Rifs-
berja inn í það konsept? „Við erum
búnir að sigta prógrammið ansi hressi-
lega,“ segir Tómas. „En blús og rokk
eru náttúrulega svo náskyld fyrirbæri
að það munar eiginlega nánast engu á
þeim.“
Tónleikarnir í kvöld eru liður í blús-
kvöldaröð Blúsfélags Reykjavíkur, en
þau eru haldin fyrsta mánudag hvers
mánaðar á Café Rosenberg. Auk Rifs-
berja kemur fram í kvöld hljómsveitin
Bandið hans pabba með söngkonunni
Margréti Guðrúnar. Bandið hans pabba
er ekki langt frá Rifsberja, því pabbinn
er enginn annar en Ásgeir Óskarsson
trommuleikari. Tómas plokkar bass-
ann og um gítarleikinn sér Björgvin
Gíslason. „Þannig að fólk fær að heyra
í tveimur mestu gítarhetjum frá upp-
hafi áttunda áratugarins á Rosenberg
í kvöld,“ segir Tómas. „Það er tækifæri
sem enginn ætti að sleppa. Ég lofa því
að fjörið verður gríðarlegt.“
Tónleikarnir hefjast klukkan 21 og
það kostar 1.500 krónur inn.
fridrikab@frettabladid.is
HIN GOÐSAGNAKENNDA RIFSBERJA: GENGUR Í ENDURNÝJUN LÍFDAGA Í KVÖLD
Áttu við vinsældir að stríða
RIFJAR UPP GAMLA TAKTA „Blús og rokk eru náttúrulega svo náskyld fyrirbæri að það munar eiginlega nánast engu á þeim,“ segir Tómas M.
Tómasson, bassaleikari Rifsberja. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
BLÓMATÍMABILIÐ Rifsberja í upphafi ferilsins. F.v. Þórður Árnason, Ásgeir Óskarsson, Tómas M.
Tómasson og Gylfi Kristinsson.
„Ég hef alltaf verið ljóðaunn-
andi og ólst upp með mikið
af ljóðabókum á heimilinu,“
segir Andrés Eiríksson
sagnfræðingur sem nýver-
ið sendi frá sér ljóðabókina
Ljóð á ráði. „En það var ekki
fyrr en maður óx upp og fór
að fylgjast með bókmennta-
umræðu sem maður gerði
sér grein fyrir því að það
var oft gerður greinarmun-
ur á alþýðukveðskap, sem
var þá rímaður með stuðla
og höfuðstafi, og módern-
ískum kveðskap. Ég hafði
aldrei velt þeim mun fyrir
mér, las þetta bara allt jöfn-
um höndum. Svo þegar ég
fór að reyna við þetta sjálfur
valdi ég að hafa formið hefð-
bundið en nota nútímalegt
talmál í ljóðunum og tvinna
þetta svona saman.“
Ljóðin kallast mörg á við
ljóð annarra skálda og jafn-
vel dægurlagatexta eftir
Tammy Wynette, ABBA og
fleiri. Er Andrési ekkert
heilagt? „Mér finnst ég ekki
vera að sýna þessum gömlu
þjóðskáldum neina óvirð-
ingu, þetta er miklu frekar
óður til þeirra. Það er betra
að gera eitthvað með þá,
jafnvel rífast við þá heldur
en geyma þá sem einhverja
safngripi sem duga bara til
fermingargjafa. “
Ljóðin í bókinni eru að
sögn Andrésar ort síðustu
tvö og hálft árið. Hann
kveðst hafa verið að setja
saman kveðskap árum
saman en ekki hugsað um
það fyrr að halda ljóðunum
til haga.
Andrés býr í Dublin þar
sem hann vinnur sem sjálf-
stæður sagnfræðingur í
samvinnu við Trinity Coll-
ege og University College.
Hann hefur gefið út greinar
um sagnfræði á ensku, en
hefur honum aldrei dottið í
hug að yrkja á ensku? „Nei,
ekki geri ég það nú oft, en ég
les mikið af enskum ljóðum.
Gamla íslenska bragfræðin
lætur mér best og ég hef líka
tekið eftir því þegar ég hef
verið að koma heim undan-
farin ár að hún virðist eiga
undir högg að sækja. Brag-
eyrað er að hverfa hjá yngri
kynslóðum og þeir einu sem
halda gamla kveðskapar-
forminu við eru kvæðamenn
og hagyrðingar sem eru þá
oft fastir í ákveðnu formi og
einhverjum nítjándu aldar
húmor, sem mér fannst að
mætti nútímavæða,“ segir
Andrés. - fsb
Rífst við þjóð-
skáldin og ABBA
ÓÐUR TIL ÞJÓÐSKÁLDANNA „Gamla íslenska bragfræðin lætur mér
best,“ segir Andrés Eiríksson sem nýverið sendi frá sér ljóðabókina
Ljóð á ráði.
CLAUDE MONET MÁLARI (1840-1926) lést þennan dag.
„Fólk ræðir list mína og þykist skilja hana. Eins og það
sé nauðsyn að skilja þegar allt sem þarf er að elska.“
Ástkær eiginmaður minn, sonur okkar,
faðir, tengdafaðir og afi,
Bjarni Ragnarsson,
Bræðratungu 24, Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Digraneskirkju kl. 15.00
þriðjudaginn 7. desember. Þeim sem vildu minnast
hans er bent á líknarstofnanir.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Sigurveig Helga Hafsteinsdóttir
Steinvör Bjarnadóttir Ragnar Þorsteinsson
María Bjarnadóttir Daði Már Ingvarsson
Steinar Bjarnason
Anetta Rós Bjarnadóttir Christian Svorkmo
og barnabörn.
MOSAIK