Sameiningin - 01.10.1898, Page 15

hugsanlegt, að þeir fengist til að játa nokkra sök hjá sjálfum
sér eftir að þeir svona vægðarlaust höfðu verið settir í andleg-
an gapastokk, En svo hefði prestafundr þessi líka átt að muna
eftir kirkjuagareglunni, sem vér höfum frá Jesú Kristi sjálfum
og rituð stendr í Matt. 18, 15—17. því á því er engiun vati, að
sú regla, sem þar er gefin, á ekki síðr við þess konar brot á móti
kirkjunni, sem hér var um að rœða, en brot á móti einstökum
limum hennar. En reglan er þessi, að vanda fyrst um við liinn
brotlega mann heimulega, og ef hann lilýðir áminningunni, þá
þarf ekki lengra að fara. En verði þetta árangrslaust, þá að
áminna hann í votta viörvist. Og dugi það ekki, þá að segja
söfnuðinum frá, gjöra málið opinbert. Nú skilst oss, að þessi
Sauðárkróksfundr liafi haldinn verið fyrir lokuðum dyrum og
engir þar viðstaddir nema prestarnir og einn ungr guðfrœðis-
nemi, hr. Friðrik Friðriksson. Hœglega hefði því mátt láta
þessa sérstöku fundarályktan liggja í þagnargildi og komast hjá
því, að hún bærist í blööunum út um allt land og þá auðvitaðtil
hlutaðeigandi presta löngu áðr en kirkjustjórnin gat verið búin
að fá tíma til að framkvæma það, sem þar er beðiö um. Gestr-
inn, sem sat á fundinum og þegar er nefndr, hefir ritað lilýlega
grein í „fsafold" um samkomu þessa og lætr hann mikið af al-
vöru þeirri og kirkjulega áhuga, sem þar hafi komið fram; segir
meöal annars, að mál þetta hafi verið rœtt „með ugg og and-
vara“. Og efumst vér ekki um, að þetta sé rétt hermt. En
þetta réttlætir þó elcki meðferð fundarins á málinu, því þar ú
augsýnilega við það, sem Páll postuli segir í Róm. 10, 2.: „þeir
hafa vandlæting guðs vegna, en ekki með skynsemd."
Annar frjáls Idrkjumálafundr
var haldinn að Blönduósi 9. Ágúst, ogsóttu hann flestir af prest-
unum í Hunaþingi. Hafði prófastrinn þar, rséra Hjörleifr Ein-
arsson, gengizt fyrir þessu fundarhaldi. Á þeim fundi var og
séra Jónas Á. Sigurðsson, sem dvalið hafði þar hjá fólki sínu
síðan snemma í Júlí. þar voru ein sex mál á dagskrá : messiu-
föll og ráð til að afstýra þeim, lestr hcilagrar ritningar, sálu-
sorgin, erfisdrykkjur (þær tíðkast enn í bókstatíegum skilningi
all-víða á íslandi), afstaða presta gagnvart bindindishreifing-
unni og fríkirkjumálið. Um hið síðast nefnda mál segir þó
„Verði ljós'“, að það liafi ekki verið rœtt, en að eins komizt á
dagskrána með hinum málunum, seinast, „svo sem til eftir-
matar“. Áhuginn fyrir því sýnist vera heldr lítill nú. En öll
þessi mál er ætlazt til að tekin verði fyrir á næsta aðalfundi