Sameiningin - 01.11.1898, Blaðsíða 11
139—
íslenzka. — Á annan hátt er á bls. 23 ruglaS tveimr ritningar-
greinum frá Páli postula, og sá ruglingr er jafnvel enn verri.
þar stendr svo í bókinni: „Eg samsinni lögmálinu aS það sé
rétt“, og: „þessvegna er að vísu lögmálið heilagt og réttvíst og
gott“. En í nýja testamentinu íslenzka hljóða greinir þessar
þannig: „ [En ef eg gjöri það, sem eg ekki vil, þá] samsinni eg
lögmálinu, að það sé gott“, og: „þess vegna er að vísu lögmálið
heilagt, og boðorðið heilagt og róttvíst og gott“. Eóm. T, 16. 12.
Sem dœmi upp á flókna og óeðlilega málsgreinarskipan í
bókinni látum vér nœgja að benda á þetta á bls. 117: „Hvað
skyldu englar guðs á himnum hugsa um oss vesæla (fyrir vesala),
bjargþrota menn, sem eru undirorpnir allskonar freistingum,
þegar guðs eilífa kærleikshjarta aumkast yfir þá og hann er bú-
inn til þess að gefa þeim meira en þeir geta beðið um eða hugs-
að, er þeir samt biðja svo lítt og eru svo trúarlitlir sem þeir eru.“
Bókin send af útgefanda til Yestrheims kostar 60 cts.
Til Roseau.
Eftir séra Friðrik J. Bergmann.
Eins og getið er um í September-blaði „Sam.“ fór eg í sum-
ar snögga ferð til ísl. nýlendunnar í Eoseau County, Minnesota.
Eg fór keyrandi alla leið. Mér leizt miklu betr á inig en eg
hafði búizt við. Fólkinu sýndist öllu líða einstaklega vel, og
allir voru hjartanlega ánœgðir yfir að vera komnir þangað.
Húsakynni máttu heita ágæt, eftir því, sem um er að gjöra með-
al frumbyggja, og miklu betri en fýrstu hús manna voru hér í
Dakota. Skólahúsum hefir verið komið upp nýlega, svo nú getr
œskulýðrinn notið sömu frœðslu og annarsstaðar í eldri byggð-
arlögum. Félagsskaprinn er nú fremr lítill enn þá. Nýlendan
á ekkert samkomuhús á hentugum stað. Sunnudagsskóli hefir
verið byrjaðr í nyrðra enda byggðarinnar, og er vonanda, að á-
framhald verði á honum. þeir Jón Austmann og Matúsalem
Petersen hafa fengizt mest við kennsluna, og virtust allir mjög
ánœgðir yfir því. þar er nokkuö af ágætu safnaðarfólki, en
engin tilraun hefir verið gjörð til að mynda söfnuð, og fór eg
ekki heldr fram á það að svo stöddu; því œði-margt af fólkinu
myndi ekki fást til að vera með, en byggðin lítil og fámenn, þó