Sameiningin - 01.12.1950, Blaðsíða 6

164
Sameiningin
föld og blátt áfram. Lúkas segir frá þessum mesta viðburði
í mannkynssögunni í fáum orðum. Sá sem boðaði fæðing-
una var engill og með honum englakór. Gullþvegið ljós
streymdi frá himnum ofan á jörð, og baðaði umhverfið i
helgidómsgeislum almættisins.
Það er ekki verkefni dauðlegs manns að útskýra það
sem skeði á hæðunum umhverfis Betlehem á fyrstu nótt
jóla. Hvar og hvenær sem frásögnin um fæðingu Frelsarans
er lesin og túlkuð af andanum, þá skapar hún óviðjafnan-
lega mynd af jarðneskri fegurð og viðkvæmni og ljómar
í háfleygi himneskrar elsku. Og hver sem örlögin kunna að
vera sem aðfinningarsemin geymir í skauti sínu fyrir frá-
sögnina, þá mun hún samt æfinlega verða það tákn sem
flytur heilagar hugsanir til allra sem meðtækilegir eru
fyrir hið sálræna og guðdómlega.
„Því í dag er yður Frelsari fæddur sem er Kristur
Drottinn í borg Davíðs“. Tiltekni tíminn var þessi dagur.
Þessi viðburður hafði verið áformaður. Alt var undirbúið.
Gyðingaþjóðin hafði verið undirbúin andlega til að leiða
sannleikann í ljós. Grikkir gáfu þá þekta heiminum alls-
herjar tungumál og farvegir Rómverska ríkisins lágu í all-
ar áttir og gerði það auðveldara að útbreiða fagnaðarerind-
ið. Á því tímabili sem Kristur fæddist var allsherjar friður.
Guð sjálfur hafði skipulagt alt viðvíkjandi fæðingu síns
elskulega Sonar. Það var engill Drottins sem vakti yfir
barninu og verndaði það frá allri hættu.
Fæðing Jesú er heimsins stærsti viðburður því koma
hans til jarðarinnar flutti sögu mannanna inn á nýjan
farveg til Guðs og heilla.
Jólin færa okkur gegnum trúna á Frelsarann von um
betri og batnandi heim, um frið, bróðurkærleik, elsku og
samvinnu meðal Guðsbarna.
„Það undur hvarf en aldrei skal hið dýra
þó undrið hverfa, er birtist þetta sinn;
og ljósið hvarf en ljósið Jesú skýra
það líður aldrei burt fyrir anda minn,
og englar hurfu og ásýnd þeirra hýra
en aldrei hverfa skal þó Frelsarinn;
og englaraustin þó fyrir löngu þegi,
skal þeirra gleðiboð þó firnast eigi“.