Sameiningin - 01.12.1950, Blaðsíða 12

170
Sameiningin
Sálmaskáldið Valdemar V. Snævarr
Eftir PRÓFESSOR RICHARD BECK
Ýms íslenzk samtíðarskáld, og sum hin kunnustu í
þeirra hópi, svo sem Einar Benediktsson, Davíð Stefánsson,
Jakob Jóh. Smári og Jón Magnússon, hafa ort fagra sálma,
er teknir hafa verið upp í nýjustu útgáfu (1945) af Sálma-
bókinni.
Þó mun óhætt mega segja, að af íslenzkum skáldum,
sem nú eru uppi, hafi þeir séra Friðrik Friðriksson, dr.
theol. og Valdemar V. Snævarr skólastjóri lagt mesta rækt
við sálmaskáldskap. Eftir séra Friðrik eru margir ágætir
sálmar, frumsamdir og þýddir, í nýju Sálmabókinni, og
einnig eru þar sumir af fegurstu sálmum Valdemars skóla-
stjóra. Miklu sannari mynd af honum sem sálmaskáldi er
þó að finna í sálmasöfnum þeim og andlegra ljóða, sem
hann hefir gefið út. En áður en lengra er farið, mun rétt að
segja frekari deili á honum, vestur-íslenzkum lesendum til
fróðleiks.
Hann heitir fullu nafni Valdemar Valvesson Snævarr
og er fæddur á Þórisstöðum á Svalbarðsströnd 22. ágúst
1883. Lauk gagnfræðaprófi á Möðruvallaskóla 1901, stund-
aði framhaldsnám næstu árin, varð því næst skólastjóri
barnaskólans á Húsavík 1903—14, og síðan skólastjóri í
Nesi í Norðfirði fram til 1943. En ýms önnur störf hafði
hann jafnframt með höndum, og hefir ritað kennslubækur,
meðal annars Kirkjusögu (1934). Hann hefir þá einnig látið
sig kirkjumál miklu skifta, og setið í stjórn almennra kirkju-
funda árum saman. Hann hefir einnig um langt skeið
starfað af miklum áhuga að bindindismálum í þágu Góð-
templarareglunnar íslenzku. Ennfremur hefir hann ritað
greinar í blöð og tímarit, íslenzk og dönsk.
Langt er síðan sálmar og andleg ljóð Valdemars fóru
að birtast í íslenzkum blöðum og tímaritum, og vöktu þau
athygli ljóðelskra manna, ekki síst þeirra, er sálmaskáld-
skap unna. Fyrsta ljóðasafn hans, Helgist þiti naín (Söngvar
andlegs efnis) kom út í Reykjavík 1922; „lítil bók, en fuli
af fegurð og friði“, eins og prófessor Magnús Jónsson sagði
um hana í ritdómi í Eimreiðinni það ár.