Sameiningin - 01.03.1936, Síða 3

ás>ametnínsm
Mánaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi Islendinga
gefið út af Ilinu ev. lut. kirkjufélagi tsl. í Vesturheimi.
Ritstjórar:
Séra Kristinn K. Olafson, 3047 W. 72 St., Seattle, Wash., U.S.A.
Séra Guttormur Guttormsson, Minneota, Minn., U.S.A.
Séra Rúnölfur Marteinsson, 49 3 Lipton St., Winnipeg.
Féhirðir: Mrs, B. S. Benson, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Man.
51. ÁRG. WINNIPEG, MARZ Nr. 3
Úr ritstjórnargrein i marz blaði Sameiningarinnar, 1886.
Eitt er nauðsynlegt.
Er þá ekki nema eill nauðsynlegt? Eru ekki óteljandi
nauðsynjar manna? All í heiminum er á ferð og i'lugi og
mannslífið með. Um leið og sí-veltandi lijól tímans rennur
áfram koma nýjar og nýjar nauðsynjar í !jós. Ný og ný
nauðsyn slcapast svo að segja við hvert nýtt fótmál, sem
vér stígum áfram. Barnsaldurinn hefir sínar sérstöku nauð-
synjar, unglingsaldurinn sínar, fullorðinsárin sinar, eilin
sínar. Og nauðsynjarnar breytast allavega á hverjum aldri
fvrir sig eftir mismunandi stöðu manna. Og hversu lítið
sem lífið breytist, þá verðr við það eitthvað nauðsyjilegt, sem
ekki var áðr, og hin nýja nauðsyn heimtar, að úr henni sé
bætt.—
Fyrir fólki voru, nýkomnu hingað til lands, efnalausu,
eins og allr þorri þess er, er fyrsta nauðsynin að koma svo
ár sinni fyrir horð, að það geti lifað. Lengra ganga kröf-
urnar ekki fyrst í stað. En svo fer óðum nýtt og nýtt að
verða nauðsynlegt: að læra hið almenna tungumál landsins,
enskuua, að nema hérlendan verknað, að græða dálítið fé,
að eignast bújörð, hús og heimili, að komast svo áfram, að
maðr geti staðið jafnfætis innlendu fólki, og þar af leiðandi
að ná hérlendri mentun, að l'á skólagang fyrir æskulýðinn,
hafa sitt eigið fréttablað, komast inn i stjórnmál þessa frjálsa
lands og jafnvel ná i embætti.—-Enginn getr neitað því, að