Sameiningin - 01.04.1942, Qupperneq 15

61
málinu. Landrán Japana í Kína og einkum í Filippíu-
eyjunum hefir stórum aukið tölu þeirra er kaþólskir teljast
undir yfirráðum Japana. Þessvegna taldi páfastjórnin sér
óhægt um að neita að taka við hinum japanska sendiherra,
þrátt fyrir kröftug mótmæli frá Washington og London, og
mikla óánægju á ýmsum svæðum sem Japanir hafa her-
numið þar sem kaþólskir menn dvelja, eins og t. d. í Kína
og í Filippíu eyjunum. Meðan á samningum stóð milli
Japana og páfaríkisins réru Þjóðverjar og ítalir öllum árum
til þess að fá sendiherran frá Japan viðtekinn og viður-
kendan sem fulltrúa kaþólskra manna í löndum hins skakk-
eygða keisara.
Alt er þetta ömurlegur skrípaleikur, fals og fláræði.
Japanir vita á sig sökina um óhæfilega framkomu við
kristna menn í þeim löndum, sem þeir hafa hernumið, og
sama hátt og nazistar í Evrópu. Nú efna þeir til sambands
við páfastólinn til þess að þvo hendur sínar, og hnekkja
því ámæli að þeir séu að berjast á móti kirkju og kristin-
dómi. Leiðtogar Þýzkalands og ítalíu láta sem sér sé ant
um að páfinn haldi valdi sínu og virðing, en um leið þykj-
ast þeir hafa það fyrir satt að páfinn sé að efna til sam-
bands við erkióvin kristni og siðgæðis-Stalin-fulltrúa og
talsmann kommúnismans. Með þessu hugsa þeir sér að
gjöra páfann tortryggilegan í áliti kaþólskra manna um
heim allan, hnekkja þannig sjálfir valdi hans, en kenna
Stalin um.
Hvaða leik páfastóllinn sér hér á borði er þeim ekki
ljóst, sem þetta ritar. Hann virðist ekkert geta grætt, en
má eiga þess von að bíða tjón á sálu sinni í þessu makki
við völd myrkranna. —V. J. E.
Vor þjóðararfur
Þjóðar-arfur æðstur, beztur,
Andans fjörvi, líf ei brestur,
Orkugeymir mannlífs mestur,
Eilíft því að á hann hnoss.
Tímans tönn því enginn eyðir,
Öllu veg til heilla greiðir,
Beinir jafnan lífs á leiðir,
Merkið helga Krists er kross.