Sameiningin - 01.06.1927, Blaðsíða 7

i6s
deild kirkjunnar í Ameríku lætur sér meira ant um al-
gjörðan skilnað ríkis og' kirkju, en lúterska kirkjan. Af
hinum stærri deildum kirkjunnar stendur hún fastast á
móti því, að kirkjan skifti sér af ríkinu eða ríkið af
kirkjunni. Nýlega hefir ritstjóri eins lúterska kirkju-
blaðsins, G. T. Lee, gefið út bók, er hann nefnir “Ríki
og kirkja.” Er þar sagt frá eðli kirkjunnar og haráttu
liðinna alda í þá átt, að aðskilja ríki og kirkju. Nákvæm-
lega er sagt frá tildrögum þess, að sú grein var tekin í
stjómarskrá Bandaríkja, að þar í landi skuli trúar-
bragða-frelsi vera um aldur og æfi og hvorugt skuli.
skifta sér af öðru, ríki og kirkja. Færir höf. mörg góð
rök að því, að þessu megi aldrei breyta. Telur hann það
og fráleitt, að þröngva trúar.bragða-kenslu inn í skóla
ríkisins og segir það brot á borgaralegu frelsi lands-
manna. Vill hann að allir ríki.sskólar séu óliáðir öllum
trúarbrögðum, en láti á hinn . bógfmn trúarbrögðin
óáreitt.
Allar þessar umræður benda til þess, að samvizka
margra manna muni óróleg yfir því, hve foreldrar og
aðrir hafi .brugðist börnunum, að því er fræðslu snertir
og kristilegt uppeldi. Menn sjá, að til vandræða horfir,
ef börn þóðarinnar vaxa upp án þekkingar á Guði og
laus við þá ábyrgðar-tilfinning, sem trúin á Guð gefur
hverjum manni. Yel er farið, ef .sú tilfinning vaknar og
verður sár. En úrlausnin er ófundin enn, önnur en sú
gamla og góða, að heimilin skoði það helgustu skvldu
sína, að ala börnin upp í gniðsótta. og' kenna þeim að elska
og tilbiðja Guð. Heimilin liafa viljað varpa af sér öllum
áhyggjum í þessu sem öðru, er að fræðslu lýtur, ogkoma
því öllu á skólana. Sú synd er nú farin að koma heimil-
unum í koll. Trúna verður ávalt fyrst og .síðast að
kenna heinia. Trúna getur enginn kent vel nema pabbi
og mamma, Sunnudagsskólarnir geta aldrei komið þar
í stað heimilanna. — hvað þá hinir skólarnir. Surinu-
dagskólar geta aðeins aðstoðað heimilin. Það er mikið
verk og' fag’urt. Sunnudagsskóla-málið er mesta mál
kristinnar kirkju eins og nú er ástatt, Við það þarf að
h'ggja miklu meiri rækt.
—B. B. ,J.