Sameiningin - 01.12.1918, Qupperneq 22
310
“Þetta er Belgúu-brúðan, sem eg lofaði þér, Grace mín. Eg er viss
um aS 'þér mun þykja vænna um þetta barn en skrautlegustu brúöuna,
sem unt hefSi verið aS kaupa handa þér. Vertu góS viS hana, því
hún hefir mist heimili sifct og alla ættingja.”
Grace lagSi hendurnar um hálsinn á þessari nýju systur sinni,
kysti hana og sagSi: “Ó, hvaS þú varst góSur, elsku móSurbróðir
minn! Hún er tíu — tíu — þúsund sinnum betri en nokkur brúSa.
Og mér þykir vænna um hana en nokkura jólagjöf, sem eg hefi nokk-
urntkna eignast.”
Þannig atvikaSist þaS, aS litla, munaSarlausa Belgíu-stúlkan
eignaSist gott og ástríkt heimili. Smám saman hvarf raunasvipurinn,
því allir voru sivo góSir viS hana.
Og um ilangan tíma eftir jólin isagSi Grace litla á hverjum degi í
kvöldbæninni sinni:
“GóSi GuS ! Eg þakka þér fyrir indælu jólagjöfina mína !”
Sumarhvíld og haustannir.
Brcf frá trúboða kirkjufélagsins.
Það var ásetningur minn aS skrifa ykkur langt bréf frá sumar-
stöSvum okkar, áSur en viS færum þaSan í haust, og segja ykkur frá
iandslaginu, lifnaSarháttum okkar, sunnudagsskólanum okkar nýja,
stræta-prédikunum í þorpinu og öSru, sem eg gjörSi ráS fyrir aS
ykkur þætti fróSlegt og skemtilegt. En bæSi komu fyrir ýrnsar tafir
eins og þiS munuS skilja er þiS lesiS þetta bréf; og svo gjörSi eg ráS
fyrir því, aS þiS munduS ekki fá aS isjá þenna fréttapistil fyr en búiS
væri aS birta nokkur bréf, sem viS höfum áSur sent; og því hlakkaSi
eg til aö eiga dag í göSu tómi í skrifstofu minni heima, þegar viS
værum kominn heim aftur, eftir sumarhvíldina, og þá ætlaði eg aÖ
taka mér penna í hönd og virSa fyrir mér myndina í fjarlægS feins og
þiS verSiS aS gjöraj og ganga betur frá henni handa ykkur. Þetta
var dagdraumur seinláts manns! En sá draumur rættist ekki, og eg
er hræddur um aS iítill vandvinknisblær verSi á bréfinu. AS vísu er
eg ikominn heim í skrifstofu mína, þar sem japanskur garSur er á
milli min og alls heimilis-ónæSis. En ýmiskonar ónæði, og annirnar
viS trúboSiS ná sarnt til mín í þessum griSastaS og fylla skrifstofuna
mína af hávaSa og annríki.
Stórkostlegar breytingar eru aS verSa í Japan um þessar mundir,
aS því er snertir stjórnarfar og mannfélagsskipulag. ÞiS furSiS ykk-
ur ef til vill á því, aS eg segi ekki líka trúarbrögð, og haldi þannig
þrenningunni, sem bilöSin og tímaritin láta oftast vera samferSa. En
ástæSan er sú, aS þaS ber meira á stjórnarfars og mannfélags-bylt-
ingum nú en nokkru sinni fyr, en trúmálahreyfingarnar hygg eg aS
séu undirstraumurinn. Eg er ekki trúaSur á þessa þrenningu. Hún
er orSinn handhægur talsháttur, til þess aS tákna almennar mannfé-
lagsbyltingar nú á dögum. 1 þessari viku varS sú stefnubreyting í
stjórnmálum þessa ríkis, sem yirSist vera fráhvarf frá janönsku