Sameiningin - 01.07.1919, Page 20

142
En hvað sem afstöðu þeirra líður, þá er hér vandamál, sem
kirkjan þarf að reyna að leysa úr. Túlkar kirkjan nögu
djarflega erindi Guðs? Er rödd hennar nógu sterk og
hrein? Skiljum vér kirkjunnar menn það nógu vel, að sú
hugsjón, sem hún heldur á, lofti, sé þess verð, að leggja
fyrir hana alla hluti, og jafnvel lífið sjálft í sölurnar.
petta eru vissulega alvarlegar spurningar. Ef oss sýn-
ist að þeim verði nú að svara neitandi, þarf kirkjan að rísa
upp og biðja Drottin um styrk síns anda til þess, að fá
þetta lagfært, svo að hún framvegis geti orðið í þessu til-
liti, algjörlega trú köllun sinni, og vegsamað nafn hans með
íullkomnunar starfi.
Eins og áður hefir verið vikið að, er nú hið mikla um-
byggingar og endurbyggingar tímabil fyrir hendi. öllum
kemur víst saman um nauðsyn mikilla breytinga og umbóta
í stjórnarfari, mannfélagsskipulagi og félagslífi yfirleitt.
Ekki að eins breytinga frá því sem er, heldur og líka frá
því, sem var á undan stríðinu. Menn þykjast sjá, að meðal
annars sé umbygging nauðsynleg til þess, að ekki verði
þjóðunum aftur hrundið út í ægilegt heimsstríð. Mörgum
sýnist nú, að takmörk þau, er þjóðirnar stefndu að, hafi
ekki verið hin hæstu og göfugustu, og að hugsjónir þeirra
hafi ekki verið þær, sem þær áttu að vera. Eigingirni,
sjálfsumhyggja, heimshyggja og áhyggjur út af hinu ver-
aldlega hafi þar setið eins og drotningar á hástólum. þessu
þarf nú umfram alt að breyta, svo leiða megi blessun þjón-
ustuandans og kærleikans yfir líf einstakra þjóða og heims-
ins í heild sinni.
Sumir segja því: Alt það fyrra verður að fara, — alt!
Byggingin frá allra neðstu steinum grundvallarins alt til
hinnar efstu súlu verður að byggjast með öllu að nýju.
Nokkrir segja: Nú skal grundvöllurinn ekki vera kristin-
dómurinn, hann hefir verið veginn og léttvægur fundinn.
Aðrir segja: Jú, að sönnu skal grundvöllur þeirrar nýju
mannfélagsbyggingar vera kristindómur, en ekki sá krist-
indómur, sem kirkjan hefir verið að boða. Sá boðskapur
hefir veginn verið og léttvægur fundinn. Hann verður að
víkja fyrir því, sem nýrra er, nytsamara, sannara og dýr-
legra. þessi boðskapur er útskýrður eitthvað á þessa leið:
pað þarf að þurka burt allar játningar og helzt allar kenn-
ingar; játningalaus og að mestu leyti kenningasnauður
kristindómur (það er víst kallaður “kreddulaus kristin-