Sameiningin - 01.07.1919, Qupperneq 31

153
efnum, með lækningum og uppfræðslu fPost. 14, 8-10), og á annan
hátt styrkja kristinn söfnuS eftir þörfum og ástæðum fPost. 14, 21,
28). f4) HvaS útheimtir þetta starf af hálfu trúboðans? Hann þarf
aö afneita sjálfum sér, eigin hagnaði og upphefð ('Post. 14, 11-15,),
ganga jafnvel út í þrautir og dauöahættu fPost. 19, 22), hafa stöð-
ugan áhuga á verki sínu í kærleika til Krists og bræðranna fRóm. 1,
13-16). (5) Er þá ekki verkið hverjwn manni um megn? Nei.
Kristur hefir heitið oss nærveru sinni fMatt. 28, 20) og styrk heilags
anda fPost. 1, 8). Þau fyrirheit hefir hann ríflega efnt fPost. 14,
8-10; 20-27).
Verkefni. 1. Trúboöið á vorum dögum, aðferðir, árangur, horf-
ur. 2. Trúboð Páls. 3. Trúboöar á liðnum öldum kristninnar.
VIII. LEXfA. — 24. ÁGCST.
Skyldur vorar við mannfélagið.—Lflk. 10, 25-37.
Minnistexti:—bess vegna skulitm vér gj'óra öllum gott, og eink-
um trúbræðrum vorum, eftir því, sem vér höfurii færi á.—Gal. 6, 10.
Umræðuefni:—Hugsjón kristindómsins: bræðralag mannanna.
Til hliðsjónar: Gal. 6, 2. 9. 10; Jak. 2. 14-16; Mark. 5, 1-20; Lúk.
14, 12-14; Post. 2, 44-47; 3, 1-10; 4, 32-35; 1. Tím. 6, 17-19. — And-
lega hliðin á skyldum vorum við aðra menn hefir legið til umræðu
í tveim síðustu lexíunum. í dag íhugum vér stundlegu hliðina—
hvernig vér eigum að lifa saman við náunga vora í þessum heimi,
með tilliti til þessa lífs. fl) Hvað er þungamiðja kristinnar siðfræði,
eftir orðum frelsarans? Að elska Guð af öllu hjarta og náungann
eir.s og sjálfa oss (húk. 10, 25-27). 2. Hvernig eigum vér að sýna
þennan kœrleika? í hreinni guðsdýrkun og sönnum áhuga fyrir
kristindóminum. Enn fremur í hjartanlegri umhyggju fyrir stund-
legri velferð annara. (3) Leggur Kristur mikla áherzlu á þessa
stundlegu hlið? Já, afar-mikla, ogi eins postularnir. Það er svo
hætt við þvi, að andlegi áhuginn sé hræsni tóm, ef þú lætur þér á
sama standa um líkamlega neyð bræðra þinna ('Lúk. 10, 31. 32; 14,
12. 13; Jak. 2, 14-16; sbr. 1. Jóh. 3, 17. 18 ; Jak. 1, 27). (M) Hve víð-
tæk er þessi skylda? Hún nær til allra manna, alveg eins og trú-
boðsskyldan. fLúk. 10, 26-30, 36. 37; Gal. 6, 10). (4) Hvað lœrum
vér í þessu efni af dæmi frelsarans? Hann beitti yfirnáttúrlegu valdi
sínu til að hjálpa (Mark. 5, 1-20) ; svo gjörðu postularnir ('Post. 3,
1-10). í sömu átt eigum vér að beita öllum þeim mætti, sem Guð hefir
trúað oss fyrir. (5) Hvað lœrum vér um þetta efni af leiðbeiningum
Jcsú, postidanna og frumkirkjunnar? Vér eigum að láta kristilegar
hugsjónir ráða í öllum mannfélagsmálum (1. Kor. 3, 11). a. Þar á
að liggja til grundvallar miskunn, bróðurhugur, hjálpsemi, en ekki
eigingjöm “samkepni”. b. Sá sem meiri máttar er, að auðæfum
eða öðru, á að hlaupa undir bagga með þeim sem minna má ('Gal.
6, 2; 1. Tím. 6,17-19). c. Stundleg gæði eru gjafir Guðs. Því meira